We zijn weer in de sneeuw!

Al is het nog vroeg in de maand… het is voor ons weer tijd om op wintersport te gaan! Deze keer geen hele week, maar een lang weekend. Na een power nap in de avond sprongen we rond een uur of één ‘s nachts in de auto. Er moest eerst nog even getankt worden. Het blijft toch bijzonder dat als je de enige bent bij een verlaten pompstation om half 2 ’s nachts dat de kassamedewerker dan toch nog durft te vragen: “Pomp 5?”. Terwijl Gerben over de grens reed, sliep Eveline nog een beetje door. Even later waren de rollen omgedraaid. Zonder al teveel oponthoud kwamen we in de buurt van Stuttgart. Daar reden we alsnog de file in. En de sneeuw. De hele weg was het al bewolkt en met een temperatuur rond het vriespunt, maar nu begon het zelfs wat te sneeuwen. Vlak voor de grens met Oostenrijk verdwenen de wolken letterlijk als sneeuw voor de zon, daalde de temperatuur en werden we getrakteerd op een strakblauwe lucht in een wit winters landschap. Wow!

Uiteindelijk kwamen we rond 10 uur aan bij onze eerste stop van vandaag: Loopbrug Highline 179 in Reutte. Deze enorme loopbrug is 405 meter lang en verbindt de kasteelruïne Ehrenberg met Fort Claudia aan de overzijde van het dal. Nadat we tickets hadden gekocht, begon de klim naar boven. Op één of andere manier hadden wij de ‘natuurroute’ aan de kant van Fort Claudia; door de diepe sneeuw, tussen de besneeuwde bomen, steil omhoog. Ondanks dat het -10 was, gingen de jassen en handschoenen uit. Na zo’n half uur klimmen waren we boven en hadden we een prachtig uitzicht op het dal. Dit was zeker de moeite waard! Vervolgens liepen we over de smalle loopbrug, die 114 meter boven de grond hangt. Best bijzonder! Aan de andere kant van de loopbrug hebben we rondgelopen bij de Ehrenberg ruïne, welke gebouwd is in 1296. De ruïne is mooi, maar het uitzicht vanaf de ruïne is meer dan indrukwekkend!

Eenmaal weer beneden, reden we een klein stukje verder naar Heiterwang. Het plan was om hier wat te eten, alvorens een sneeuwschoenwandeling te maken. In heel Heiterwang was geen restaurant te vinden dat open was, dus reden we maar weer terug naar Reutte. Hier hebben we onszelf getrakteerd op een kaiserschmarrn; we zijn immers in Oostenrijk! Na deze goed vullende lunch, zijn we begonnen aan de Mühlwaldrunde in Heiterwang, een route van 6,4 kilometer. Op onze nieuwe sneeuwschoenen liepen we gestaag naar boven. Wat is het hier mooi! Echt hoe winter hoort te zijn: sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw! Tussen de besneeuwde bomen door zagen we de ruige bergen, de schattige dorpjes, de Heiterwanger See… Onderweg zagen we diverse pootafdrukken. Van welk dier zullen die grote afdrukken zijn? Het antwoord volgde snel: een aantal meters verderop stond een ree naar ons te kijken! Hoe gaaf! Na flink een uur klimmen, bleken we nog niet eens op de helft van de route te zijn. Maar ach, het is hier mooi, het is leuk om te doen en zoveel hoger kunnen we toch niet meer. Deze laatste uitspraak bleek verreweg van waar te zijn. Het klimmen ging maar door en door, we gingen hoger en hoger en het uitzicht werd mooier en mooier. Uiteindelijk zaten we op 1216 meter hoogte en bleken we 247 meter omhoog te zijn geklommen. Ondanks de nog steeds lage temperatuur, liep Eveline zonder jas en Gerben zonder handschoenen. Je krijgt het vanzelf wel warm! De afdaling ging lekker snel; de route ging relatief steil naar beneden en dit kost aanzienlijk minder moeite. Na een krappe 3 uur lopen stonden we weer bij de auto. Wat was dit gaaf!

De zon was ondertussen achter de bergen gezakt en de lucht kleurde rood op. We reden de laatste kilometers naar ons appartement in Berwang, waar we vriendelijk werden ontvangen. Nadat we alle foto’s van vandaag hadden bekeken, wilden we wat gaan eten. Helaas zijn alle restaurants in het dorp nog dicht, maar dan ook echt álle restaurants. Na een dus een lekker frisse avondwandeling hebben we uiteindelijk zelf maar wat eten gemaakt. Je moet toch wat! Nadat we een plan hebben gemaakt voor morgen – alle skigebieden hier zijn namelijk ook nog dicht – zijn we naar bed gegaan. Een beetje slaap kunne we wel gebruiken!