Aangekomen in Lapland! Wat is het hier mooi!

Zondag 12 januari 2014

We zijn vandaag heul heul heul vroeg opgestaan en zijn vervolgens op ons gemak gaan aankleden en ontbijten. Zowel de vader van Jeanny als van Eveline waren zo eppie om ons ´s nachts naar Schiphol te brengen. Om 4 uur ´s nachts ontmoetten ze elkaar in vertrekhal 1, terwijl Gerben en Eveline bij vertrekhal 3 waren uitgestapt… Na het inchecken volgde een wandeling naar de gate, waarna Bas en Jeanny op zoek gingen naar koffie. Zij hebben vervolgens de hele wandeling weer terug gemaakt om vervolgens 20 minuten later terug te komen met koffie en chocolademelk maar zonder suiker en lepeltje. Maar dat wisten ze toen nog niet… Terwijl Jeanny wederom een wandeling maakte op zoek naar suiker, kreeg Eveline het dekseltje met slagroom in haar snuit gedrukt… Actie van Bas natuurlijk. Na een goede vlucht met een kotsende vrouw naast Gerben en Jeanny zijn we aangekomen in het koude witte Lapland. Voor de geïnteresseerden: zo’n 18 graden onder nul. Dat voelt als het leven in een vriezer…

Na het inchecken in de bus, reden we richting het rendierenpark voor een lunch en wat informatie over de reis. Dit zou zo’n 2,5uur duren en Bas werd al enigszins onrustig. Gelukkig reden we na 30 minuten toch door naar onze accommodatie. Na zo’n kleine 10 minuten lopen door de sneeuw (wow, wat is het hier mooi!), kwamen we aan in ons schattige poepige schetige huisje. Sauna, openhaard, slaapkamers, uitzicht op een bos, dikke flatscreen, oven; we komen niets te kort. Alleen ruimte dan, want het is wel heul heul heul erg klein! Na het omkleden gelijk de snowtubes opgeblazen. Buiten aangekomen waren deze alweer leeg. Gek hè, lucht comprimeert als het 18 graden onder nul is… Daarom maar gelijk doorgelopen naar de receptie om onze uber warme thermo overall, wanten en schoenen te scoren. Alles zes maten te groot, want dat moet je opvullen met laagjes… Heul heul heul veel laagjes! Thermo ondergoed naar huis gebracht en Jeanny en Eveline liepen terug naar de receptie om de bus naar de supermarkt te nemen.

Ondertussen gingen Gerben en Bas spelen met de snowtubes. Na een flinke wandeling omhoog (lees: heuvel van drie meter), ploften ze op de snowtubes en gleden weer helemaal naar beneden. Heul heul heul ver naar beneden. Klein detail: de snowtubes waren wederom leeg. Na het beklimmen van de skipiste, hebben ze het nog eens geprobeerd. Om vervolgens tot de ontdekking te komen, dat één van de snowtubes gescheurd was (die van Gerben). Vervolgens mocht Gerben die van Bas lenen, maar halverwege sneuvelde die ook. Je kunt ze ook geen drie minuten alleen laten met een speeltje… Zucht… Ze hadden het wel naar hun zin.

Eveline en Jeanny hebben een typisch Finse supermarkt bezocht en hebben geprobeerd voedingsmiddelen te vinden. Best lastig, als alles er in het Fins op staat… En die hoeveelheden, alsof je er een heel weeshuis van moet voeden! Bij terugkomst zijn ze met z’n vieren direct naar restaurant Kiela gelopen, een typisch Fins specialiteiten restaurant. Het eerste rendier van de vakantie is verorberd. Heul heul heul lekker!

De dag werd afgesloten met het zoeken naar het noorderlicht. Vanaf het meer zou je het misschien kunnen zien. De vraag was alleen: welk meer. Er stond toch geen meer op de kaart? Het noorderlicht hebben we uiteraard niet gevonden. Bij terugkomst bleek het meer wel degelijk op de kaart te staan. Sterker nog, we zijn er zelfs langs gelopen. Alleen dat hadden we niet door… Morgen nog maar eens proberen! Nog even genieten van het haardvuur en dan heeeeerlijk slapen!


Maandag 13 januari 2014
Vannacht hebben we heerlijk geslapen! Ietwat smalle bedden – zeker als je er met z’n tweeën op probeert te liggen – maar lekker warm. Na een lekker warme douche hebben Jeanny en Eveline een flinke pan pap gemaakt Zo, daar redden we het wel even mee. Na een lange aankleedsessie (wat moet je eigenlijk aan met deze temperatuur?) zijn we naar het hoofdverblijf gelopen. Na tien minuten zoeken kwamen we erachter dat de taxi al weg was. Hmm… uiteindelijk kwam de taxi terug en gingen we naar het rendierenpark. Toch nog maar een extra overall aangetrokken, ski’s aangemeten en een paar stokken. Met zestien (!) en twee begeleiders naar buiten en gelijk heuvel op om te gaan crosscountry skiën. Echt een prachtig uitzicht met zo’n opgaande zon en wit besneeuwde bomen in een prachtig wit landschap. Hoewel het skiën niet echt opschoot (jut en jul van 50+ gingen niet zo snel…), was het alleen maar genieten van het uitzicht. En natuurlijk ontzettend veel foto’s gemaakt!

Na een tijdje lopen kwamen we op een plek met een soort hut met een kampvuur in het midden. Onze marsmallows kwamen hier goed van pas! Vervolgens zijn we doorgelopen door de bossen, over moerassen en bevroren meren. Daar aangekomen hebben we een gat geboord en een hengeltje erin gehangen. Pfff, dat duurt lang, dat ijsvissen! Dan maar naar binnen om op te warmen, soep met brood te eten en af te sluiten met warme chocolademelk bij een kampvuurtje. Ondertussen was het al drie uur geweest. Nee, we kwamen niet voor het donker thuis. Nu is dat niet heel moeilijk, want vanaf die tijd wordt het alweer donker. De terugweg was dan ook wederom prachtig met uitzicht op een wit landschap welke werd verlicht door de maan. Bij een stukje dat flink naar beneden ging bleven Jeanny en Eveline uiteraard staan, terwijl Bas aan het einde crashte en Gerben over zijn gecrashte voorganger struikelde. Om een uur of vijf liepen we weer terug naar ons huisje, waar we lekker de sauna in zijn gedoken. Daarna lekker afgekoeld in de buitenlucht. Heerlijk! De meiden hebben vervolgens pannenkoeken staan bakken, alvorens we met z’n allen een spelletje hebben gespeeld. Straks maar weer op zoek naar het Noorderlicht. Zullen we het vandaag wel zien?