NaturZoo Rheine

Vandaag alweer onze laatste volledige vakantiedag. We besloten nog een dagje naar de dierentuin te gaan, deze keer NaturZoo Rheine. We volgden de route op de plattegrond, die kriskras door het park loopt. Als eerste zagen we ringstaartmaki's, neusberen en gelada's (bloedborstbavianen). Kiki liet enthousiast haar eigen Apie aan de apen zien. Via de flamingo's kwamen we bij de papegaaien, tijger, de zebra's en kamelen. Bij het apenbos liepen we tussen de loslopende berberapen, hoe leuk is dat! Via de doorloopvolière met reigers en ibissen kwamen we bij de oehoes. Opvallend is dat de oehoes hier in Duitsland niet in het donker zitten (zoals in NL wel vaak het geval is) en overdag actief bezig zijn. Een stukje verder liepen we over het bospad. De opdracht was "zoek zoveel mogelijk konijntjes". We zagen bruine, roze, groene, geel-zwarte en zwart-witte konijntjes, maar in totaal geen 8. Nog een keer terug. Weer geen 8. Nog een keer zoeken. Nog steeds maar zes. En toen bleek dat er tegenwoordig nog maar 6 konijntjes te vinden zijn...

Naast het bospad liepen we het verblijf van de struisvogels en de Bennet-kangaroos binnen. De kangaroos sprongen vrolijk op en neer -tonk-tonk-tonk- en Kiki vond het hilarisch. Ze waren dan ook totaal niet bang voor mensen. Vervolgens kwamen we bij de mara's en de lama's, die lekker aan het eten waren. Bij de prairiehondjes konden we op ooghoogte kijken vanaf verschillende bunkers in het verblijf. Heel leuk gemaakt! Een stukje verder kwamen we bij de kinderboerderij met kleine knaagdieren, paarden en geiten. Kiki wilde de geitjes gelijk weer aaien en rende dan ook enthousiast naar de "die staat stil!"-geiten toe. Bewegen mogen ze niet, want dat is wel een beetje spannend haha. Omdat we wat trek begonnen te krijgen, liepen we naar de ZooBistro om wat te eten. Na het eten liepen we nog even het speeltuintje in en was het tijd voor Kiki om even te slapen. Terwijl ze in slaap probeerde te vallen, liepen wij rondjes om het verblijf van de lippenberen. Toen ze eenmaal sliep, zijn we lekker in het zonnetje gaan zitten met uitzicht op één ijsberende beer en vrolijk rennende jakhalzen. Precies op het moment dat ze wakker werd, kwam er een verzorger met eten voor de beer. Er werd van alles in zijn verblijf gegooid, maar de been blijf ijsberen. En toen... op een gegeven moment... kwam de beer tóch naar het eten toe. Vlak voor ons neus! Gaaf! Hadden we toch zomaar een grote beer van dichtbij gezien! We liepen verder naar de zeehonden. Deze konden we van bovenaf, van gelijke hoogte én onder water bewonderen. Ze zwommen heen en weer door hun verblijf, deden gekke kunstjes in het water en deden bij het raam steeds bijna botsen. Kiki vond het prachtig, zeker als we zeiden "Au! Mijn neus!". 

Naast de zeehonden zaten de pinguïns. Ook deze konden we zowel onder water als boven water bewonderen. We liepen door een dubbele deur en kwamen in het verblijf van de pinguïns, die vrolijk aan het waggelen, zwemmen en zonnen waren. Het water grenst aan het gedeelte waar wij liepen. Betekent dit dat de pinguïns ook bij ons kunnen komen? Een minuut later was het antwoord. Een nieuwsgierige pinguïn klom de kant op en stond voor ons. Op een meter afstand. Een tweede pinguïn volgde. Ze waggelden nog verder naar ons toe. Wow! Dat is leuk! Kiki was helemaal niet bang voor de pinguïns en liep ook enthousiast naar ze toe. Ze zei steeds "hallo!" tegen ze, liet haar aapje zien en huppelde achter de pinguïns aan. Elke keer als de pinguïns terug in het water waren, riep ze de pinguïns weer. "Pinguïn, kom maar!" Als ze eenmaal weer op het land waren, liep ze met ze mee en praatte ze tegen ze. Ze vroeg zelfs "Mag ik de pinguïn knuffelen?". Zo schattig. Maar helaas, dat mocht dan weer niet. Na meer dan een half uur in het pinguïnverblijf geweest te zijn, kregen we haar eindelijk weer mee. Nog even langs de ooievaars - er leven er hier meer dan 100, helemaal vrij! - en naar de apen. Vlak voor de uitgang zagen we nog een hele leuke speeltuin, waar we uiteraard ook nog even gestopt zijn. Survival parcours, kabelbaantjes, schommels, glijbanen, genoeg te doen! Op de weg naar de uitgang zagen we nog vari's en toen zat ons dagje dierentuin er écht op. Snel terug naar huis, om nog even met Koos Konijn te kunnen dansen.

We liepen nog een laatste keer naar het centrum voor de Koos live! danssessie en de ontmoeting met Koos Konijn. Ze gaf hem weer een dikke knuffel en danste zelfs even met Koos! Helemaal blij was ze. We aten nog een keer bij het parkrestaurant. Na het eten heeft Kiki nog lekker even gesprongen op de trampoline en samen met twee andere kindjes in het zand gespeeld. Wat een leuke dag hebben we gehad!