Op pad met een ezel
Door: Gerben & Eveline
Blijf op de hoogte en volg Eveline & Gerben
07 Juni 2019 | België, Couvin
Vanmorgen was het heerlijk weer, dus het perfecte weer om te gaan wandelen met een ezel. Bij Balad’ânes in Sautour is dat mogelijk. Toen we aankwamen, kwam eigenaar Karl net met een ezel de achtertuin in gelopen. We kregen eerst uitleg over de ezel en hoe we deze mee kunnen nemen. Zo moet je bijvoorbeeld altijd links van de ezel lopen en met de ezel rechts op de weg. Hij zal water ontwijken, want daar houdt hij niet van. Ook als dat betekent dat hij zigzaggend over de weg moet. Belangrijk is dat je de ezel niet laat eten, want als hij gaat eten, gaat hij niet meer lopen… Daarnaast moet jij de baas zijn en bepalen wat er gebeurt. Wil je dat hij gaat lopen, dan moet je hem aansporen. Gewoon in het Nederlands, want hij is tweetalig opgevoed haha. Daar gingen we dan. De tassen hingen aan Donkey, Kiki in de draagdoek en wij ernaast. En dat ging best goed. Hij liep netjes mee, aan de zijkant van de weg. Best grappig, op pad met een ezel! Weer eens wat anders! Even later liepen we dwars door de natuur, over grindpaden en door gras. Donkey sjokte netjes mee. Tot hij op een gegeven moment stil bleef staan. En niet meer wilde lopen. Eveline probeerde van alles; ze sprak hem lief toe, ze sprak hem streng toe, trok aan hem, ging springen, liep voor hem uit. Niets. Geen beweging in te krijgen. Na een aantal pogingen werd Gerben om hulp geroepen. Die heeft een iets robuustere aanpak: “Grrrrrrr, LOPEN!”, gaf een flinke rug aan het touw en ja hoor, daar ging ‘ie weer! Ze zeggen dat een ezel niet koppig is – hij denkt alleen lang – maar daar geloven we niets van!
We hadden een leuke route meegekregen van Karl. De route was 7 kilometer en ging grotendeels over niet geasfalteerde paden door de heuvels. Nu lijkt 7 kilometer niet verder, maar op het tempo van een ezel… Zoals op de website staat: “Wandelen in het gezelschap van Cadichon, een avontuurlijke ezel, is om de wereld te ontdekken zoals zelden kan worden waargenomen. Het gaat om het herontdekken van de geest.” Ik weet niet of we onze geest hebben herontdekt, maar je ziet de wereld wel anders dan anders. Je loopt een stuk langzamer dan je normaal zou doen, dus je kijkt ook langer en misschien wel intenser naar het mooie landschap om je heen. En mooi is het zeker!
Nadat we de ezel weer thuis hadden afgeleverd, zijn we naar onze gîte gereden. Het zonnige weer was ondertussen verruild voor grijze wolken, regen en aardig wat wind. We besloten de rest van de middag in ons huisje door te brengen. Later in de middag hebben we Kiki in bad gedaan. We hadden van de eigenaresse een babybadje gekregen, een speciaal soort, waar je de baby in feite zelf in kan laten liggen. Ons kleine waterratje moest er even aan wennen, maar uiteindelijk vond ze het fantastisch. Ze was als een dolle aan het trappelen en spetteren en heeft dan ook de badkamer aardig nat gemaakt! Aan het begin van de avond zijn we in de auto gesprongen en naar het dorp verderop gereden. Bij Brasserie des Fagnes zijn we gestopt om te eten. Het is van oorsprong een dorpsbrouwerij en in het pand staan dus ook de ketels om het Fagnes bier te maken. Het eten was goed en volgens Gerben was het bier ook erg lekker. Gelijk maar een paar meegenomen voor thuis dus!
We hadden een leuke route meegekregen van Karl. De route was 7 kilometer en ging grotendeels over niet geasfalteerde paden door de heuvels. Nu lijkt 7 kilometer niet verder, maar op het tempo van een ezel… Zoals op de website staat: “Wandelen in het gezelschap van Cadichon, een avontuurlijke ezel, is om de wereld te ontdekken zoals zelden kan worden waargenomen. Het gaat om het herontdekken van de geest.” Ik weet niet of we onze geest hebben herontdekt, maar je ziet de wereld wel anders dan anders. Je loopt een stuk langzamer dan je normaal zou doen, dus je kijkt ook langer en misschien wel intenser naar het mooie landschap om je heen. En mooi is het zeker!
Nadat we de ezel weer thuis hadden afgeleverd, zijn we naar onze gîte gereden. Het zonnige weer was ondertussen verruild voor grijze wolken, regen en aardig wat wind. We besloten de rest van de middag in ons huisje door te brengen. Later in de middag hebben we Kiki in bad gedaan. We hadden van de eigenaresse een babybadje gekregen, een speciaal soort, waar je de baby in feite zelf in kan laten liggen. Ons kleine waterratje moest er even aan wennen, maar uiteindelijk vond ze het fantastisch. Ze was als een dolle aan het trappelen en spetteren en heeft dan ook de badkamer aardig nat gemaakt! Aan het begin van de avond zijn we in de auto gesprongen en naar het dorp verderop gereden. Bij Brasserie des Fagnes zijn we gestopt om te eten. Het is van oorsprong een dorpsbrouwerij en in het pand staan dus ook de ketels om het Fagnes bier te maken. Het eten was goed en volgens Gerben was het bier ook erg lekker. Gelijk maar een paar meegenomen voor thuis dus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
