Müllerthal Trail en de doodlopende weggetjes

Voor vandaag stond route 2 van de Müllerthal Trail op de planning. Althans, een gedeelte ervan. We reden met de auto naar Berdorf, een plaats een paar kilometer verderop. We liepen het gedeelte van Berdorf naar Echternach, volgens zeggen het mooiste gedeelte van de gehele Mülltertal Trail. Nadat we het dorp uit liepen en een stukje langs de prachtige velden liepen, kwamen we uit in de bos. Het bos was weer net zo mooi als gister: een sprookjesachtig gebied met heuvels, grote rotsformaties, beekjes en verschillende soorten bos. Wat deze route bijzonder maakt, zijn de vele grotten die je tegenkomt. Zo zijn de Hohlay en het amfitheater Breechkaul erg bijzonder. De Hohlay (of Huel Lee is een door mensenhand uitgeholde rots. De Romeinen hebben hier al destijds stenen om te bouwen gewonnen. Het amphitheater Breechkaul werd in 1979 in een in de Middeleeuwen voor de winning van molenstenen uitgeholde rots ingericht. Vervolgens kwamen we langs Perekop, een grote rots met een enorme spleet ertussen, die je kunt beklimmen via smalle laddertjes. De route ging verder tussen de bomen en over de rotsen, tot we uiteindelijk uitkwamen bij Wollefsschlucht, een steile kloof, waarin wolven vroeger een toevluchtoord vonden.

Hierna ging de route vooral de hoogte in. Ontelbaar veel uit rots gehakte trappetjes de heuvel op. Elke keer als je dacht er bijna te zijn, kwamen na de bocht nóg meer trappetjes. Als je bijna op het hoogste punt bent, kun je de keuze maken nog wat hoger te gaan en naar een uitzichtpunt te klimmen. Ook die klim was de moeite waard: een mooi uitzicht op Echternach. Daarna ging de route grotendeels naar beneden. Na een paar uur lopen kwamen we aan in Echternach, waar we lekker geluncht hebben. Vervolgens gingen we weer aan de wandel. De bedoeling was om nog een klein stukje van de trail te lopen en daarna over andere wandelpaden terug te keren naar Berdorf. Gerben had een leuke route bedacht, alleen… die kwam pas bij de trail uit op het punt vanwaar we de trail niét meer wilde volgen. We liepen een stuk omhoog over asfalt en een tijdje later sloegen we het bospad in, precies zoals op onze kaart stond aangeven. Er volgde een mooi stuk bos, zonder verdere bezienswaardigheden. Op een gegeven moment hield het pad op. En het bos ook. We stapten het laatste stukje tussen de takken en bladeren door en kwamen uit bij een hek van prikkeldraad. Met een weiland met koeien erachter. Hmm… misschien niet het meest handige. We liepen een stuk op zij, in de hoop daar geen prikkeldraad aan te treffen. Helaas. Prikkeldraad, weiland én een graanveld. We kropen weer terug tussen de dichtbegroeide takken door en toen we weer op het pad kwamen, vond Kiki het tijd om te poepen. Prima, lossen we dat eerst op. Terwijl Eveline op een boomstammetje zat, met de verschoonmat en Kiki op schoot, kwam er een rups uit de lucht vallen op letterlijk 5 millimeter van Kiki haar hoofd! Even later liepen we weer verder en probeerden we op een ander stuk bij de rand van het bos te komen. Na een stukje gehurkt onder takken door gelopen te hebben, kwamen we bij het einde. Hier was geen prikkeldraad, alleen een bosje waar we doorheen moesten. Vervolgens liepen we dwars door een weiland heen. Kiki had de grootste lol en lachte non-stop naar het gras. Even later kwamen we weer op een pad terecht. Dat was weer een avontuurlijke route!

We liepen terug naar Berdorf en waren nog net op tijd om de 55-meter hoge “Aquatower” te beklimmen. Op deze tiende verdieping van de watertoren is een tentoonstelling over water en vind je allemaal interactieve stations met informatie over water. Erg leuk! Vervolgens gingen we naar de vijftiende verdieping en genoten we van het spectaculaire uitzicht over de omgeving van Berdorf in álle richtingen. Mooie afsluiting van de dag!

Eenmaal terug in onze huis, was Kiki doodop en viel ter plekke in slaap. Ook wij hadden geen zin meer om uiteten te gaan, dus heeft Gerben iets gehaald bij de Döner naast ons huis. Schijnbaar is het een goede, want hij had maar liefst 15 mensen voor zich! Maar eerlijk is eerlijk, het eten was erg lekker!