Hiken rondom het kasteel van Vianden

Toen we vanmorgen wakker werden was het een beetje regenachtig, precies zoals was voorspeld. Na het ontbijt – mét uitzicht op het kasteel – zijn we toch maar naar buiten gegaan. Het miezerde nog een beetje, maar dat mocht de pret niet drukken. We liepen eerst een stukje langs de Our richting het zuiden. Wat een prachtige natuur hier! Toen het weer een beetje begon op te klaren, zijn we weer terug gelopen naar het centrum en besloten we met de stoeltjeslift naar boven te gaan. Deze bracht ons naar een hoogte van 440 meter en eenmaal bovenaan werden we getrakteerd op een mooi uitzicht over de Our vallei. We zagen dat er een wandelroute was naar het kasteel en namen deze. Het was een leuke route door het bos en even later stonden we voor het kasteel van Vianden. Het kasteel is niet alleen een middeleeuws fort, maar echt een paleis-kasteel. We kochten een ticket en mochten het hele kasteel door! Wat een mooi kasteel! Alleen de eerste ruimte waar we kwamen al: een grote ruimte met mooie zuilen die overgaan in gewelfbogen in het plafond mét een heleboel metalen harnassen uit de middeleeuwen. Ook de rest van het kasteel is mooi ingericht. Het is een combinatie van zalen met exposities, maquettes en zalen zoals die vroeger daadwerkelijk waren, met bedden, keuken, dat soort dingen. Heel leuk en echt de moeite waard! Nadat we een aantal trappen op waren gelopen, hadden we ook nog eens prachtig uitzicht op Vianden en de Our. Heel gaaf!

Omdat er volgens de buienradar een regenbui aan kwam, besloten we terug te lopen naar het dorp. We namen het bospad dat langs het kasteel liep en kwamen even later in het dorp uit. Vlak voordat er een mega plensbui naar beneden kwam, zaten wij aan de koffie met gebak bij Café du Pont. Toen de bui voorbij was en het weer aardig op begon te klaren, besloten we nog een wandeling te gaan maken. Eveline had een wandelroutekaart gevonden en stelde voor om een rondje om het stuwmeer van de Our te lopen. We liepen het eerste stukje fout, maar dat was omdat we niet goed op de kaart hadden gekeken. Toen we de juiste route hadden gevonden, was het eerst flink klimmen. Vervolgens waren we de wandelroutebordjes weer kwijt. We bleken langs de N-weg omhoog te moeten lopen. Bij de bocht begon een bospad. Met rood-wit lint ervoor. Geen optie. De wandelroutebordjes stonden overigens de andere kant op, nog verder langs de N-weg omhoog. Na zo’n 40 meter zagen we weer een bospad, deze keer de juiste. Het was een leuke route door het bos, met af en toe een blik op het stuwmeer en wegrennende eekhoorntjes. Bij een splitsing volgden we het bordje “D”, want dat was volgens de kaart de route die we wilden volgen. Na een paar minuten hadden we het vermoeden toch verkeerd te zitten en inderdaad, we moesten toch de andere kant weer op. Even later kwamen we dan toch bij de brug en staken de rivier over. Aan de andere kant van het meer liepen we de meest logische weg in, maar deze bleek doodlopend. We moesten terug en namen het bospad. Een zeer steil bospad. We zagen weer allemaal routebordjes, maar niet route “A”, die we graag wilden. Bij een splitsing kozen we voor “M”, die nergens terug te vinden was op onze kaart. Het bleek een goede keuze, want dit pad was echt fantastisch! Hoewel het pad later ineens “E” ging heten, liep het wel door het bos en ongeveer langs het water. Het was flink klimmen en dalen, soms met touwen en boomstamleuningen. Super leuke route! Even later heette de route weer “M” en kwamen we uit bij de stuwdam. Vanaf hier bleven we langs het water lopen en kwamen we weer terug in het dorp. Het was echt weer een super leuke en uitdagende hike!

Na onze hike zijn we neergeploft op een terras en hebben we een hapje gegeten. Eenmaal terug in het hotel viel Kiki vrij snel in slaap. Ze heeft dan ook vandaag weer een heleboel bomen gezien! We kunnen ons zo voorstellen, dat de hele dag bomen tellen best een beetje vermoeiend is…!