Oman, wat was je fantastisch!

Net na middernacht kwamen we aan in Dubai. We scoorden een taxi en reden naar het vliegveld. Op de vraag “welk vliegveld?” waren we even stil. Het internationale vliegveld? Dat zijn ze allemaal. Dus welke? Geen idee. Welke terminal moet je zijn? Oh, bedoel je dat. Dat kan ik even opzoeken, meneertje onaardige taxichauffeur. Een paar minuten later liepen we de vertrekhal binnen en sloten we aan in de rij om in te checken. Dit ging gelukkig vrij snel. Volgende stop was de tassencontrole. Ook dit ging snel; we hoefden niet gefouilleerd te worden en de tassen werden ook in één keer doorgelaten. De wandeling naar de gate volgde. Het duurde vrij lang voordat we mochten boarden. We gaan toch wel? Gelukkig, met een beetje vertraging mochten we het toestel in en vertrokken we. We zaten op de laatste rij. Het voordeel is dat je snel eten en drinken krijgt, het nadeel is dat iedereen naast je staat om naar de wc te kunnen. En dat eten… Tsjaa, het eten van Aeroflot is niet om gelukkig van te worden.

We hebben het grootste gedeelte van de vlucht geslapen. Af en toe werden we wakker door het flinke gestuiter. Ook tijdens de landing gingen we van links naar rechts en stuiterden we een beetje. Met een harde klap kwamen we op de grond terecht, gevolgd door een flinke rem. We staan weer op Russische bodem. Na een lange wandeling door het vliegveld en een ontbijt in Moskou, liepen we naar de gate. Hier was het erg druk, dus bleven we maar rondjes lopen voordat we mochten boarden. Gelukkig ging het boarden wel weer vrij snel. We vlogen met een Airbus A330-300, zo’n 2-4-2 toestel met aardig wat beenruimte. Filmpje kijken, muziek luisteren, ontbijten… Eigenlijk ging de tijd best snel voorbij. Om kwart voor 11 landden we op Schiphol en vervolgens was het nog een aardige tijd wachten op onze koffers. Toen we eindelijk alle koffers hadden, werden we opgehaald door Paul en Isabel en toen zat ons avontuur er toch écht weer op…

We kijken terug op een fantastische vakantie. Oman is echt een mooi land! Althans, de plekken die we bezocht hebben zijn erg mooi. De bergen, de woestijn, de wadi’s, de forten… Prachtig! De rest van het land is wel kaal en droog met heel veel ‘niets’. Het regent hier zo ongeveer één keer per drie jaar en het had nu al ruim 2 jaar niet geregend en dat is te zien. De bergen bij Jabel Shams waren erg mooi, maar de rest van de bergen bestaan vooral uit ‘maanlandschap’. De woestijn was een mooie plek om te zijn – ondanks de hitte! – en de wadi’s zijn gewoon bijzonder; turquoise water en groene palmbomen in een verder kaal, rotsig landschap. Verder zie je hier héél véél moskeeën, de één nog groter en mooier dan de ander. Geloof speelt hier echt een grote rol en dat zie je ook terug op straat.

Wat misschien nog wel het meest opvalt in Oman zijn de mensen. De Omani zijn erg vriendelijke mensen en hebben oprechte interesse in je. Ze maken graag een praatje met je en willen je overal mee helpen, zonder bijbedoelingen of opdringerig te zijn. Veel Omani lopen in traditionele kleding; de mannen in een dishdashah, de vrouwen in een abaya. De dishdashah is een gewaad (of jurk, zoals wij het eerder zouden noemen) tot op de enkels met lange mouwen. Vaak in wit, maar soms ook in beige, bruin of groen. Vrouwen lopen vooral in een abaya, een lange zwarte jurk die armen en benen bedekt, en een hoofddoek. Op straat zie je weinig vrouwen lopen. Het schijnt dat ze niet zo reislustig zijn, al trekt de jongere generatie er wel steeds meer op uit. Het leven hier is ook zo anders dan bij ons. Mannen bij mannen, vrouwen bij vrouwen. In de moskeeën zijn aparte ruimtes voor mannen en vrouwen, maar ook in huis worden de mannen van de vrouwen gescheiden. Zelfs in deze tijd en zelfs in de modernere hoofdstad. Zo’n leven kunnen wij ons gewoon niet voorstellen!

We kijken terug op een leuke vakantie, waarbij we weer mooie en bijzondere plekken bezocht hebben. Van tevoren hadden we meer actieve activiteiten gepland (quad rijden, fatbiken, jetskiën, parasailen, mountainbiken…), maar helaas bleek dit op de betreffende plekken niet altijd mogelijk. Jammer, maar dat heeft de vakantie niet minder leuk gemaakt. Het was super! We hebben genoten!

“Collect memories, not things”. Behalve de foto’s dan. En de stempeltjes in ons paspoort ;-)