Fatbike tour door de duinen van Swakopmund

Vandaag zijn we uit bed gesprongen toen het licht begon te worden. Al vroeg gingen we op pad, want we hadden weer een flinke reis voor de boeg. Al vrij snel naderden we Gaub pass. Deze pass ligt 750 meter boven zeeniveau en tussen de Naukluft Mountains. De weg is van grind en zand en de beklimming bestaat uit veel scherpe bochten en flinke afdalingen. Het schijnt één van de gevaarlijkste wegen ter wereld te zijn. Wij zijn dit traject goed door gekomen en hebben vooral genoten van de onwerkelijke uitzichten! Je hebt echt het gevoel op een andere planeet te zijn beland… Heel gaaf! Na dit bergachtige gedeelte, volgde een lang stuk van gravelroad, immer gerade aus. Verdwalen is hier onmogelijk! Dit lange en stoffige stuk door de Namib Woestijn leidde ons richting Walvis Bay, aan de kust. Vanaf daar moesten we nog een klein stukje naar het noorden, om vervolgens in Swakopmund uit te komen. Het is een oude Duitse stad, die stamt uit de tijd van de Duitse kolonialisten. Het Duitse karakter valt nog sterk op; er wordt veel Duits gesproken, Duitse architectuur, de straatnamen zijn in het Duits, ze hebben hier bratwurst en er zijn ook veel Duitse toeristen.

Na wat boodschappen te hebben gedaan en wat gegeten te hebben, zijn we naar ons appartement Sandcastle Apartments gereden. De komende twee dagen slapen we in een écht bed! De vriendelijke eigenaresse vertelde honderduit over Swakopmund. Ook vertelde ze dat het aantal inbraken hier enorm hoog is. Om ons appartementencomplex staan dan ook enorme muren, voor de ramen (die je nooit open mag laten staan) zitten tralies en op onze kamer zit een alarmsysteem… Oké… We zullen extra goed op onze spullen letten!

In het begin van de middag zijn we naar het centrum gelopen voor onze eerste activiteit hier: de Scenic Desert Tour op een fatbike! Samen met gids Richard gingen we richting de zandduinen. Zo’n fatbike is best wel een beetje wennen. Zeker op asfalt is het sturen erg zwaar. Even later zaten we in de rivier de Swakop, nou ja, de droge rivierbedding. Daarna gingen we de duinen in. Het fietsen ging eigenlijk best wel makkelijk! Je moet wel aardig trappen en goed vaart blijven houden, anders val je om. Ook moet je proberen het mulle zand te vermijden, want ook daar kom je niet makkelijk weg. We gingen van duin naar duin en alsmaar hoger. Dit is gaaf! Uiteraard stopten we regelmatig om mooie foto’s te maken en om wat uitleg te krijgen over de duinen. Na 45 minuten fietsen vroeg Richard of we nog voldoende energie hadden. Uiteraard! Daarom hebben we nog een paar extra duinen genomen, om zo een nog mooier uitzicht te hebben. Gaaf! Daarna begon het écht leuke stuk, de rollercoaster. We gingen met een enorme snelheid naar beneden. Wow! Dit is zó vet! De steilste afdaling was ook echt enorm steil, maar zo leuk om te doen! Toen Richard vroeg of we deze nog een keer wilden doen, was het antwoord natuurlijk ook “jaaaaa!”. En zo fietsten we weer een stuk naar boven, om deze gave afdaling nog een keer te doen. Wat een belevenis was dit! Twee uur later stonden we weer bij het kantoor, compleet bedekt met zweet en zand. Wat was dit leuk! We zijn snel naar het appartement gelopen en hebben een lekkere douche genomen.

Aan het begin van de avond liepen we over de boulevard naar het centrum. De zon was net onder gegaan, dus de lucht boven de zee kleurde mooi oranje op. Bij een leuk restaurantje aan de boulevard zijn we neergeploft. We hebben heerlijk gegeten (Gerben ging uiteraard voor de bratwurst!) en daarna nog meer genoten van het toetje. Je kon kiezen uit héél véél verschillende soorten gebak. Lekker! Met goed gevulde buikjes liepen we terug naar het appartement. Tijd om te gaan slapen!