Eindelijk in Namibië!

Vanmorgen vroeg werden we gewekt voor het ontbijt. Gelukkig hebben we allebei toch nog een beetje kunnen slapen in die krappe vliegtuigstoelen. Even na 5 uur zijn we geland op Namibië. Lopend moesten we naar het immigratiekantoortje. Best koud, het was maar 3 graden boven nul! Na een mooi stempeltje in ons paspoort, liepen we door naar de bagagehal. Na een tijdje kwam er geen bagage meer op de band, maar er stonden nog veel mensen te wachten. Da’s raar. Even later hoorden we dat onze koffers (samen met 180 andere koffers!) zijn achtergebleven in Frankfurt. Dat meen je niet?! Hele formulieren moesten ingevuld worden en vervolgens konden we in de rij aansluiten. De eerst volgende vlucht vanuit Frankfurt komt dinsdag, maar of onze koffers daar dan bij zitten is nog de vraag. Eenmaal door de douane zagen we een bordje met onze naam erop. Gelukkig! Met de huurauto was wel alles goed gegaan. Omdat er meerdere namen op het bordje stonden, moesten we alsnog wachten tot iedereen door de douane was. Overigens hebben we familie van Eck nooit gevonden! Een half uur later stonden we op het kantoor van Asco Car Hire en kregen we uitleg over rijden in Namibië (aan de linkerkant van de weg…) en daarna ook een spoedcursus over zowel het repareren van de auto als het gebruik van de daktent en overige kampeerspullen.

Om 10 uur reden we eindelijk weg met onze nieuwe Toyota Hillux DoubleCab. Wat een enorm bakbeest! Het rijden hier is wel even wennen… Je rijdt dus links en rotondes neem je dus ook linksom. Stoplichten staan hier ná het kruispunt. Rechts inhalen in toegestaan en langzaam verkeer rijdt links. Schakelen doe je ook met je linkerhand en door je binnenspiegel zie je niets. Daarnaast is het met zo’n enorm bakbeest nog best lastig om netjes midden op de baan te blijven! Als je richting aan wilt geven, gaat de ruitenwisser heen en weer. Ook even wennen, ook dat zit andersom!

We gingen eerst maar naar de shoppingmall om wat kleding te kopen. In onze handbagage hebben we van alles mee genomen, maar geen kleding. Eveline had het ‘geluk’ dat haar koffer op Schiphol te zwaar was, waardoor ze nog snel even een korte broek, een lange broek en drie vesten in haar handbagage had gepropt. In twee uur tijd hadden we wat kleding gescoord en wat toiletartikelen. Tijd om nu écht op pad te gaan!

We reden naar het zuiden. Het grootste gedeelte was over een asfaltweg, waar je gewoon 120 km/uur mag rijden. Het laatste stuk naar onze accommodatie was over een gravelroad. Langs de weg zagen we verschillende beesten, super leuk! Ook vanaf het vliegveld naar het autoverhuurbedrijf hadden we al van alles gezien, waaronder giraffen. Gaaf dit! Bij Bagatelle Kalahari Game Ranch werden we welkom geheten met een glaasje limonade en super vriendelijke Afrikanen. We hadden geen tijd meer om onze tent eerst op te zetten, dus bleven we bij het hoofdverblijf tot onze excursie begon: de cheetah feeding & sundowner. Terwijl de zon steeds lager stond, hebben wij de cheetahs geaaid. Zo vet! Daarna scheurden we door de Kalahari heen, om nog net een beetje van de zonsondergang te zien met een drankje in ons hand. Wow! Zo mooi! Toen we terugkeerden naar de lodge, was het al pikkedonker. Dit betekende dat we ook onze tent in het pikkedonker moesten opzetten. Da’s nog best lastig! En dan werden we ook nog in de gaten gehouden door ons nieuwe huisdier de struisvogel. Toen de tent stond, zijn we naar de lodge gelopen voor het diner. Het voorgerecht bestond uit kudu carpaccio, het hoofdgerecht was een buffet met onder andere springbok stoof en oryx steak. Fantastisch toch? En nog lekker ook! Na het eten zijn we terug gelopen onder de prachtige sterrenhemel naar de tent. Tijd om te slapen, we zijn dood op!