Naar Pompeii, Herculaneum en de Vesuvius

28 januari 2017
Vandaag werden we uitgeslapen wakker en voelden we niets meer van de 24 kilometer en 100 trappen van gister. Gelukkig maar! In de kleine ruimte bij de receptie was het ontbijt. We moesten even wachten op een tafeltje, want er waren er maar drie… Het ontbijt was simpel, maar lekker. We hadden in ieder geval genoeg op om weer op pad te kunnen gaan. We namen de metro naar Piazzo Garibaldi (Napoli Centrale) en vanaf daar zochten we de trein/metro Circumvesuviana richting Pompeii. Niet alles wordt hier even duidelijk aangegeven en treinen kunnen over eenzelfde spoor zowel van links áls van rechts komen. Bijzonder. Na 10 minuten wachten kwam de trein die we nodig hadden. Het was erg druk, het eerste stuk moesten we zelfs staan. We werden wel vergezeld door een familie die gezellig muziek kwam maken in de metro. Bij de halte Scavi di Pompeii zijn we uitgestapt en liepen we naar de ticket office. De vrouw achter de balie vertelde dat als je alles wilde zien van de opgravingen van Pompeii je twee dagen bezig bent. Dat kan vast sneller!

Zonder audio tour, maar met plattegrond zijn we naar binnen gegaan bij Porta Marina. Pompeii werd in 79 na Christus vernietigd door de uitbarsting van de Vesuvius. Toch is er aardig wat van de stad bewaard gebleven. Het hele terrein is ook erg groot (van oost naar west is het 4 kilometer!) en de huizen, straten en badhuizen zijn nog goed zichtbaar. Je loopt gewoon over de wegen (voorzien van karrensporen) en de stoepen van vroeger. De huizen worden afgewisseld met mooie bouwwerken, zoals kerken, tempels en theaters. In het Teatro Grande werden we zelfs getrakteerd op een optreden van een Aziatische gids, die een lied uit een opera zong. Ook het Anfiteatro en de vele beelden waren erg indrukwekkend. Zo’n grote opgraving hebben wij nog nooit gezien! Het was ook al half 1 toen we de opgravingen verlieten en op zoek gingen naar een lunch tentje.

Na een lekkere pasta en salade caprese gingen we op zoek naar de bus richting de Vesuvius. Volgens internet zou deze elk uur moeten gaan, maar op het bord stond dat de bus maar vier keer per dag ging. Hmm… Ook de kiosk verkoper bevestigde dit. Nog vijf kwartier wachten tot de volgende bus… We besloten een taxi te nemen, die door Danny’s onderhandelingen niet eens heel duur was. De rit duurde nog bijna een uur en toen kwamen we op de parkeerplaats bij de Vesuvius. De Vesuvius is in 1944 voor het laatst uitgebarsten. De hellingen bestaan nu voornamelijk uit wijngaarden. Vanaf de parkeerplaats is het nog ongeveer 20 minuten lopen, heuvelopwaarts en door stukken sneeuw. Het was nog een aardige klim! Het uitzicht bovenop is wel erg mooi en zeker de moeite waard! Diep in de krater is was begroeiing en vanuit de kraterrand komt wat stoom omhoog, inclusief bijbehorende zwavel (lees: rotte eieren) lucht. Hoewel het niet helemaal helder was, was ook het uitzicht over Napels en de Golf van Napels mooi. Heel gaaf om een keer bovenop de Vesuvius te zijn geweest! Even later daalden we weer af en zagen we een bus staan. Hoewel dit niet de bus naar Ercolano was, gaf de chauffeur aan dat we toch deze bus moesten nemen. Halverwege uitstappen, vijf minuten lopen en dan nog twee haltes met de trein voordat je in Ercolano was. Zo gezegd, zo gedaan.

Even later stonden we dan ook op het station te wachten op de trein. Nergens staan bordjes, zelfs niet welke trein waar stopt. Ook staat nergens hoe laat de trein rijdt. Is er überhaupt wel een dienstregeling? Na uiteindelijk een half uur (!) wachten, kwamen we aan bij Ercolano Scavi. We wilden eerst naar Museo Archelogico Virtuale gaan, een virtuele voorstelling van Pompeii en Hercolaneum voor de uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus. Deze bleek al gesloten te zijn. We liepen door naar Scavi di Ercolano, de opgravingen van Hercolaneum. Ercolano is minder bekend en veel kleiner dan Pompeii, maar volgens zeggen mooier dan Pompeii. Bij het hek aangekomen, bleek ook het Hercolaneum dicht te zijn. Wel mochten we nog even het terrein op, om van bovenaf op de opgravingen te kijken. Het was heel anders dan Pompeii! Vooral veel hoge muren en slechts een paar zuilen. Wel leuk dat we dit nog even konden zien.

Bij Cafè de Paris zijn we neer geploft voor een drankje. Het hapje kregen we er gratis bij. Eveline vond een tijdschema van de trein, dus gingen we bijtijds terug naar het station. Bij het station aangekomen, hoorden we een trein. Terwijl Jolanda de trein nog even tegen hield, sprinten Gerben en Danny ook de trap op. We hadden eigenlijk geen idee of dit de juiste trein was, aangezien die 10 minuten eerder kwam dan de ‘geplande’ trein. Het bleek inderdaad de juiste. Je gaat de NS wel steeds meer waarderen als je een paar dagen met het OV gereisd hebt in Italië!

Eenmaal in Napels aangekomen, zijn we naar het hotel gegaan om een spel kaarten te halen. In de wijk rondom ons hotel gingen we op zoek naar een restaurantje. We kwamen terecht bij Perfectoo, waar we eerst nog even gekaart hebben. Vervolgens bestelden we onze hamburgers en twee verschillende porties friet. Als voorgerecht kregen we friet, als tweede voorgerecht kregen we de andere friet en daarna volgden onze hamburgers pas. Deze waren van aardig formaat (lees: super super super groot!). Hoewel we allemaal flink ons best hebben gedaan, heeft niemand zijn gehele hamburger op gekregen! Zó groot! Maar wel erg lekker! Op ons gemakje zijn we terug gelopen naar ons hotel, waar we op bed geploft zijn. Met 18 kilometer in de benen en 137 gelopen trappen is het tijd om onze beentjes rust te geven. Wel weer een heerlijke dag gehad!