Sneeuwschoenlopen bij Tyngsjo
Door: Gerben & Eveline
Blijf op de hoogte en volg Eveline & Gerben
18 Januari 2016 | Zweden, Tyngsjö
18 januari 2016
We hebben vannacht heerlijk geslapen, al hebben we 4x ons hoofd gestoten. Minstens. Tijdens het douchen bleek dat het douchewater niet goed weg liep. Oorzaak? Dichtgevroren leidingen. Dat kun je wel eens hebben, als het ’s nachts -24ᴼC is… Gelukkig was het in het huisje een stuk warmer, zo’n 11ᴼC. Sommige mensen vinden dat erg koud. Wij eigenlijk ook… Na een lekkere warme havermoutpap was het tijd om te gaan sneeuwschoenlopen.
Samen met onze gids Rene en een stel uit Drenthe gingen we met onze knalrode sneeuwschoenen op pad. We liepen eerst door een prachtig stukje bos. Wit besneeuwde bomen met een oranje gloed van de opkomende zon, zo mooi! Even later kwamen we aan op een groot dichtgevroren meer. Behalve een paar pootafdrukken was het één glinsterend wit glooiend landschap. Hierna begon onze klim omhoog. In rap tempo liepen we achter de gids aan en genoten we van het uitzicht. Af en toe was het bukken onder de takken door en glijden over de rotsen. Via een bevroren waterval liepen we weer terug naar het meer, waar we nog even wat gedronken hebben. Toen was het alweer tijd om terug te gaan.
In onze cabin hebben we snel wat gegeten, om vervolgens weer de sneeuwschoenen te pakken en op eigen houtje een tocht te maken. We liepen nu over het bevroren Tyngsjö (meer) naar een kerk, die een paar kilometer verderop lag. Hier binnen hebben we nog even een lekker kopje koffie/thee gedronken. Lekker warm in zo’n kerk! Via het meer en het ernaast gelegen bos zijn we weer teruggelopen naar onze cabin. Terwijl we over het ijs liepen, hoorden we af en toe een behoorlijke knal en zagen we scheuren in het ijs. Dit was slechts de toplaag van het ijs, welke door de sneeuw en de druk kapot scheurde. Gelukkig is het ijs dik genoeg om er zonder problemen overheen te lopen.
Bij terugkomst spraken we de eigenaresse, die ons terloops vertelde dat je best een vuurkorf mocht lenen. Gerbens ogen gingen glinsteren. Vuur maken!! Terwijl Gerben het vuur opstookte, zocht Eveline naar takken om de marshmallows aan te rijgen. Even later genoten we dan ook van onze geroosterde marshmallows. Na een douche – voor Gerben een verfrissende, vervelend hè, als de boiler ineens leeg is – zijn we naar het restaurantje gelopen. Hier kregen we lekkere leenslofjes en stond de openhaard al voor ons aan. Marry heeft voor ons heerlijke erwtensoep gemaakt, die bijna net zo lekker was als die van opa en oma. Smullen dus! Omdat het in ons huisje nog steeds maar 12ᴼC, bood Rene aan een extra radiator neer te zetten. En tot die tijd warmen we lekker op bij de openhaard in het restaurantje. Terwijl we het laatste hout op het vuur hebben gegooid, typen we ons verhaaltje van de dag. Weer een mooie dag om op terug te kijken!
We hebben vannacht heerlijk geslapen, al hebben we 4x ons hoofd gestoten. Minstens. Tijdens het douchen bleek dat het douchewater niet goed weg liep. Oorzaak? Dichtgevroren leidingen. Dat kun je wel eens hebben, als het ’s nachts -24ᴼC is… Gelukkig was het in het huisje een stuk warmer, zo’n 11ᴼC. Sommige mensen vinden dat erg koud. Wij eigenlijk ook… Na een lekkere warme havermoutpap was het tijd om te gaan sneeuwschoenlopen.
Samen met onze gids Rene en een stel uit Drenthe gingen we met onze knalrode sneeuwschoenen op pad. We liepen eerst door een prachtig stukje bos. Wit besneeuwde bomen met een oranje gloed van de opkomende zon, zo mooi! Even later kwamen we aan op een groot dichtgevroren meer. Behalve een paar pootafdrukken was het één glinsterend wit glooiend landschap. Hierna begon onze klim omhoog. In rap tempo liepen we achter de gids aan en genoten we van het uitzicht. Af en toe was het bukken onder de takken door en glijden over de rotsen. Via een bevroren waterval liepen we weer terug naar het meer, waar we nog even wat gedronken hebben. Toen was het alweer tijd om terug te gaan.
In onze cabin hebben we snel wat gegeten, om vervolgens weer de sneeuwschoenen te pakken en op eigen houtje een tocht te maken. We liepen nu over het bevroren Tyngsjö (meer) naar een kerk, die een paar kilometer verderop lag. Hier binnen hebben we nog even een lekker kopje koffie/thee gedronken. Lekker warm in zo’n kerk! Via het meer en het ernaast gelegen bos zijn we weer teruggelopen naar onze cabin. Terwijl we over het ijs liepen, hoorden we af en toe een behoorlijke knal en zagen we scheuren in het ijs. Dit was slechts de toplaag van het ijs, welke door de sneeuw en de druk kapot scheurde. Gelukkig is het ijs dik genoeg om er zonder problemen overheen te lopen.
Bij terugkomst spraken we de eigenaresse, die ons terloops vertelde dat je best een vuurkorf mocht lenen. Gerbens ogen gingen glinsteren. Vuur maken!! Terwijl Gerben het vuur opstookte, zocht Eveline naar takken om de marshmallows aan te rijgen. Even later genoten we dan ook van onze geroosterde marshmallows. Na een douche – voor Gerben een verfrissende, vervelend hè, als de boiler ineens leeg is – zijn we naar het restaurantje gelopen. Hier kregen we lekkere leenslofjes en stond de openhaard al voor ons aan. Marry heeft voor ons heerlijke erwtensoep gemaakt, die bijna net zo lekker was als die van opa en oma. Smullen dus! Omdat het in ons huisje nog steeds maar 12ᴼC, bood Rene aan een extra radiator neer te zetten. En tot die tijd warmen we lekker op bij de openhaard in het restaurantje. Terwijl we het laatste hout op het vuur hebben gegooid, typen we ons verhaaltje van de dag. Weer een mooie dag om op terug te kijken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
