Walvissen spotten
Door: Gerben & Eveline
Blijf op de hoogte en volg Eveline & Gerben
31 Augustus 2015 | IJsland, Reykjahlíð
Myvatn, 31 augustus 2015
Vandaag stond er weer een mooie route op het programma. Na een lekker ontbijt sprongen we in de auto, om vervolgens 10 kilometer verder te stoppen bij Glauwbaer. Hier hebben we een bezoek gebracht aan het Heritage Museum. Dit museum bestaat uit een turfkerkje en een paar turfboerderijen. Heel bijzonder om te zien hoe die huisjes gebouwd zijn; de voorkant van de mini-huisjes zien er uit als een 'gewoon' IJslands huis, maar de rest is gebouwd van blokken turf. Soms met met een dakraam in de turf!
Via Varmahlíd zijn we naar het noorden gereden, waar we een heel stuk de kustweg hebben gevolgd. Het uitzicht was steeds prachtig; de zee links, de bergen rechts en overal mooie weilanden en schattige boerderijen. Toen we bijna op het meest noordelijkste puntje van het schiereiland Tröllaskagi waren, was de weg ineens afgesloten. Hmm... dat is jammer. Dan maar een stukje terug en over de zogenaamde 'bruine' route naar de oostkant van het schiereiland. Deze weg was één van de mooiste die we gereden hebben. Tussen de bergen door, overal beekjes en watervallen, meren... Prachtig! Ook zijn we nog een stukje omlaag gelopen naar een mooie rivier.
Rond het middaguur kwamen we via Ólafsfjördur in Dalvík, waar we even snel een hapje gegeten hebben. Daarna begon onze walvis excursie. Samen met zo'n 15 anderen reden we eerst met een busje naar een haven verderop. Daar gingen we aan boord van ons schip. Met de camera's in de aanslag stonden we op het voordek van de boot. Niet veel later zagen we de eerste walvissen al. Er leven verschillende soorten walvissen in de Eyjafjördur van verschillende formaten. We hebben uiteindelijk zowel de kleine (slechts 1,5 meter lang) als de grotere (17 meter) gezien. Zo gaaf!!! Meestal komen ze zo 3 tot 4 keer boven, waarna ze met een beetje geluk hun staart laten zien. Sommige walvissen zwommen echt naast de boot! Echt heel vet! Na een tijdje zijn we verder gaan varen richting Dalvik. Voordat we aan land gingen kregen we nog een vishengel. Gerben wist binnen een paar minuten een mega grote schelvis te vangen! Super groot en... super smerig! De haak zat door zijn hele kop heen! En natuurlijk spartelt zo'n beest nog even als je m boven water houdt... Ieuwh!! Maar wel vet dat het gelukt was om er één te vangen!
Rond half 5 stonden we weer op het land en hadden we nog een stukje te rijden. Via Akureyri reden we naar de waterval Godafoss. Wat een waterval! Hij is niet eens bijzonder hoog, maar bijzonder indrukwekkend door de hoeveelheid water en de breedte van de waterval. Dat alles in combinatie met een ondergaande zon. Wow! Na nog een krap uur rijden kwamen we in het gebied rondom Myvatn. Myvatn betekent letterlijk "muggenmeer". En als je daar rijdt weet je waarom. Wat een muugen! Niet normaal! Overigens is het gebied wel prachtig! Groot meer, kraters omrings door water, bergen op de achtergrond... En nog steeds die ondergaande zon. Prachtig!
Om kwart voor 8 kwamen we bij onze accommodatie aan. We hadden er weer ruim 300 kilometer op zitten. We hebben een schattig huisje die we delen met een Slowaaks gezinnetje. Papa, mama en twee huilende baby's. Dat wordt nog een feest vanavond....
Vandaag stond er weer een mooie route op het programma. Na een lekker ontbijt sprongen we in de auto, om vervolgens 10 kilometer verder te stoppen bij Glauwbaer. Hier hebben we een bezoek gebracht aan het Heritage Museum. Dit museum bestaat uit een turfkerkje en een paar turfboerderijen. Heel bijzonder om te zien hoe die huisjes gebouwd zijn; de voorkant van de mini-huisjes zien er uit als een 'gewoon' IJslands huis, maar de rest is gebouwd van blokken turf. Soms met met een dakraam in de turf!
Via Varmahlíd zijn we naar het noorden gereden, waar we een heel stuk de kustweg hebben gevolgd. Het uitzicht was steeds prachtig; de zee links, de bergen rechts en overal mooie weilanden en schattige boerderijen. Toen we bijna op het meest noordelijkste puntje van het schiereiland Tröllaskagi waren, was de weg ineens afgesloten. Hmm... dat is jammer. Dan maar een stukje terug en over de zogenaamde 'bruine' route naar de oostkant van het schiereiland. Deze weg was één van de mooiste die we gereden hebben. Tussen de bergen door, overal beekjes en watervallen, meren... Prachtig! Ook zijn we nog een stukje omlaag gelopen naar een mooie rivier.
Rond het middaguur kwamen we via Ólafsfjördur in Dalvík, waar we even snel een hapje gegeten hebben. Daarna begon onze walvis excursie. Samen met zo'n 15 anderen reden we eerst met een busje naar een haven verderop. Daar gingen we aan boord van ons schip. Met de camera's in de aanslag stonden we op het voordek van de boot. Niet veel later zagen we de eerste walvissen al. Er leven verschillende soorten walvissen in de Eyjafjördur van verschillende formaten. We hebben uiteindelijk zowel de kleine (slechts 1,5 meter lang) als de grotere (17 meter) gezien. Zo gaaf!!! Meestal komen ze zo 3 tot 4 keer boven, waarna ze met een beetje geluk hun staart laten zien. Sommige walvissen zwommen echt naast de boot! Echt heel vet! Na een tijdje zijn we verder gaan varen richting Dalvik. Voordat we aan land gingen kregen we nog een vishengel. Gerben wist binnen een paar minuten een mega grote schelvis te vangen! Super groot en... super smerig! De haak zat door zijn hele kop heen! En natuurlijk spartelt zo'n beest nog even als je m boven water houdt... Ieuwh!! Maar wel vet dat het gelukt was om er één te vangen!
Rond half 5 stonden we weer op het land en hadden we nog een stukje te rijden. Via Akureyri reden we naar de waterval Godafoss. Wat een waterval! Hij is niet eens bijzonder hoog, maar bijzonder indrukwekkend door de hoeveelheid water en de breedte van de waterval. Dat alles in combinatie met een ondergaande zon. Wow! Na nog een krap uur rijden kwamen we in het gebied rondom Myvatn. Myvatn betekent letterlijk "muggenmeer". En als je daar rijdt weet je waarom. Wat een muugen! Niet normaal! Overigens is het gebied wel prachtig! Groot meer, kraters omrings door water, bergen op de achtergrond... En nog steeds die ondergaande zon. Prachtig!
Om kwart voor 8 kwamen we bij onze accommodatie aan. We hadden er weer ruim 300 kilometer op zitten. We hebben een schattig huisje die we delen met een Slowaaks gezinnetje. Papa, mama en twee huilende baby's. Dat wordt nog een feest vanavond....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
