Op weg naar Gran Canaria
Blijf op de hoogte en volg Eveline & Gerben
05 November 2020 | Spanje, Playa del Ingles
Wat vooraf ging… Na een bijzonder jaar waarin het coronavirus de hoofdrol speelde en vooral ook speelt, hadden we behoefte aan vakantie. We besloten om nog een weekje naar de zon te gaan, waar dan ook. Een paar dagen voor ons vertrek boekten we onze reis naar de Canarische Eilanden, één van de weinige ‘gele’ landen. Wachten met boeken kon niet, vanwege de non-covid 2019 verklaring die je moet hebben om op reis te kunnen. Op de persconferentie van dinsdagavond kwam Rutte met het dringende advies niet meer te reizen naar het buitenland. Tsja. En nu? De volgende dag kregen we bericht van TUI; de reis gaat gewoon door. We besloten toch maar te gaan. Afstand houden en mondkapjes dragen kunnen we hier ook!
En zo geschiedde het. De wekker ging vroeg, we reden naar Schiphol en checkten onze bagage in. De volgende stop was de security check. Gerben en Eveline mochten zo door, Kiki moest gefouilleerd worden. Vervolgens moesten beide rugtassen extra gecontroleerd worden, maar het zou ook gek zijn als dat eens een keer niét het geval zou zijn! Vervolgens begon onze wandeling naar gate B68. Oneindig lange gangen, lopende banden (die Kiki fantastisch vindt!), Aziaten in marsmanpakken in een verder enigszins uitgestorven Schiphol. Eenmaal aan het einde van de B-pier kwamen we 68 niet tegen. Die bestaat ook niet. We moesten ook bij de D-pier zijn. Bleek later dan. Dus liepen we het hele eind weer terug en vervolgens nog een stuk verder naar D68. Als een van de laatste stapten we het volle vliegtuig in. We hadden geluk dat er voor ons een stoel vrij was, zodat de meneer op ons rijtje het verzoek kreeg om daar te zitten. Zo hadden we allemaal een eigen stoel!
Kiki vermaakte zich prima in het vliegtuig. Ze was vooral bezig met alles ontdekken; de knopjes op de stoel, de riemen, de instructiekaarten. Verder vulde ze de tijd met boekjes lezen, kleuren en eten. Na tweeëneenhalf uur was ze gaan liggen, dronk ze haar fles en viel ze in slaap. Vlak voor de landing werd ze weer wakker. Beter kun je het niet hebben! Na de landing haalden we onze huurauto op en reden we naar El Bufadero de la Garita, iets ten noorden van het vliegveld. Hier kun je iets bijzonders zien: een gat in een rots dat zeewater als een spuitgat naar boven stuwt. Het zag er indrukwekkend uit, net als alle andere rotsformaties waar het water op watervalachtige wijze naar beneden stroomde. Kiki rende vrolijk rond over de boulevard, helemaal in haar element!
Vervolgens reden we naar het zuiden, Playa del Inglès, waar ons appartement ligt. Wat een gaaf en mooi appartement hebben we! We zitten op de begane grond en hebben een groot zonneterras op drie meter afstand van het zwembad. Gelukkig zit er een glazen omheining om het zwembad! De wolken waren ondertussen verdwenen en met een temperatuur van 25 graden was het wel tijd om het zwembad in te duiken. Hoewel… het niet-verwarmde zwembad was wel héél fris! Toch heeft Kiki hier een uur op het ondiepe plateau gespeeld met haar emmertjes. Aan het begin van de avond liepen we naar het strand, hier 50 meter en 75 traptreden vandaan. We hebben een hapje gegeten op de boulevard en liepen toen terug naar huis. Voor Kiki was het ondertussen wel bedtijd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
