Naar de Askja krater

Myvatn, 2 september 2015
Ook vandaag stonden we weer vroeg naast ons bed voor onze dagtocht naar de Askja krater. Om 8 uur zaten we in de auto en reden eerst een stuk over een normale asfaltweg naar het zuidoosten. Na 65 kilometer ging de weg over in 'gravel road'. Het eerste stuk viel mee. Zand, stenen en grind wisselden zich af, terwijl wij met een redelijk snelheid verder konden rijden. We moesten echter ook over drie 'gele' weggetjes, die tezamen 93 kilometer vormden over iets dag amper weg te noemen was. Buiten het zand, de stenen en het grind, volgden ook de kuilen, rotsplateaus en haarspeld bochten zich op. Geregeld moesten we zelfs naar de eerste versnelling terug schakelen om überhaubt vooruit te komen. Soms was het ook zoeken naar de weg, omdat het maanlandschap naast de weg hetzelfde was als dé weg. En dat was nog niet alles. Ook kwamen we diverse watertjes tegen die we moesten trotseren. De een wat groter dan de ander. Van plassen tot stroompjes en van beekjes tot hele rivieren. Nu klinkt dit allemaal wat negatief, maar dat was het zeker niet. De hele route was fantastisch mooi, erg spannend en zeker uitdagend! Om ons heen zagen we bergen, gletsjers met sneeuw, kraters, meren, opgedroogde lavastromen... Zoveel moois! En tsjaa, die rivieren. Die twee grote waren natuurlijk best wel een beetje spannend. Bij de eerste rivier ging Eveline even kijken hoe diep deze was. Toen zij van steen naar steen hupste, kantelde de steen en 'viel' Eveline in het water. Gelukkig had ze alleen een natte voet. En wist ze gelijk hoe diep de rivier was! Gerben zat als fanatieke chauffeur achter het stuur en trotseerde de rivier. Gelukt! Een paar kilometer verder bevond zich de tweede rivier. Hoewel deze minder stroming leek te hebben, was hij wel een stukje dieper. Eveline, die uit het raam hing om te filmen, werd uiteraard nat van het omhoog schietende water...

Uiteindelijk kwamen we na bijna 4 uur rijden aan bij Drekagil, wat aan de voet van de Askja krater ligt. Maar toen bleken we er nog niet te zijn. Nog 8 kilometer te gaan... Deze weg was bijzonder indrukwekkend. Ondanks alle rotsblokken en kuilen reden we omhoog langs de buitenkant van de krater, waar we de sneeuw tegemoet reden. Eenmaal boven aan gekomen konden we onze auto parkeren en gaan wandelen naar de Askja. De Askja is een enorme (46 m2 groot) en grotendeels met lava opgevulde prehistorische caldera, die deel uitmaakt van het Dyngjufjöll-gebergte. Eén gedeelte van de caldera is in 1875 verder ingezakt en vormt sindsdien een groot meer, het Öskjuvatn. Vlak naast het Öskjuvatn ligt de Víti, een explosiekrater met een doorsnee van 150 meter. Op de bodem bevinden zich zwavelbronnen en een klein kratermeer, dat mintgroen van kleur is en naar zwavel stinkt. Om daar te komen, moesten we eerst nog vanaf de parkeerplaats zo'n 2,5 kilometer wandelen over zowel gestold lava als sneeuw. Heel gek om midden in de zomer (het was wederom een prachtige dag met een strakblauwe hemel en volop zon) over sneeuw te lopen! Na 35 minuten zagen we het Öskjuvatn liggen. Wow! Wat mooi en wat groot! We liepen nog een paar stappen en zagen toen ook de Víti. Heel mooi! We zijn eerst gaan picknicken op de kraterrand en daarna zijn we een stukje over de kraterrand gaan lopen. Wat een uitzicht! Even later zijn we naar de Víti gelopen. Of eigenlijk, 70 meter naar beneden geglibberd. Eveline is nog even met blote benen in het meer gaan staan, terwijl Gerben nog wat mooie foto's maakte. Even later klommen we weer naar boven en hebben we nog een stukje over de kraterrand de andere kant op gelopen. Daarna zijn we weer door de sneeuw terug geploeterd en begonnen we aan onze terugweg.

Ook de terugweg duurde weer bijna 4 uur. Dat is wel lang hoor, al is het in een mooie omgeving! Door de ietwat hoge temperatuur die dag waren de rivieren ook wat gestegen. Gelukkig was dat voor onze Qashqai geen probleem en kwamen we weer droog over. Op de terugweg nog even boodschappen gedaan, getankt (vandaag weer 350 kilometer op de teller erbij), auto gewassen en lekker gekookt. Nu weer tijd voor onze serie en straks op tijd naar bed. Morgen ook weer een lange autorit op het programma...