Raften op de Nijl
Door: Gerben & Eveline
Blijf op de hoogte en volg Eveline & Gerben
12 Juni 2013 | Oeganda, Jinja
Hoewel we vandaag enigszins konden uitslapen, werden we alsnog vrij vroeg gewekt door een paar aapjes op ons dak. Wel erg gezellig! Na een uitgebreid ontbijt zijn we naar het startpunt van het raften gereden. Hier zagen we een ander stel, die met ons in de boot durfde. Na wat korte instructies omtrent de handelingen bij kapseizen gingen we de eerste van de acht rapids af. Deze begon al goed: we lagen alle vijf (dus ook de instructeur!) in het water omdat de boot omsloeg. Dit was een voorteken van de vele rapids die nog volgden…
Al vrij snel volgde de tweede rapid, die we wonderbaarlijk genoeg goed overleefden. Iedereen zat in de boot, ondanks dat de boot bijna verticaal ging. Daarna volgde een lang stuk van rustig water, waarin we af en toe een beetje moesten peddelen. Na de derde rapid, die we ook overleefd hadden kwamen we bij een “categorie 6”. Dit is ’s werelds grootste miniwaterval die met een boot genomen kan worden. Voor ons was deze iets te hoog gegrepen (lees: we hebben een paar meter over de kant afgelegd), maar voor de kanoërs was dit een leuke uitdaging. Erg leuk om te zien hoe kano’s meters hoge golven trotseerden!
Na de vierde rapid zijn we gaan “picknicken” op de boot. Voor iedereen een kwart ananas, een pakje koekjes en wat mineraalwater. Ondanks dat het water van de Nijl vrij zoet is, is dit toch niet heel lekker (vraag Gerben maar!). Ook de vijfde rapid hebben we overleefd, maar bij de zesde ging het wederom fout. Als eerste verloren we Olof; deze zat rechts voorin naast Gerben en wist over Gerben heen te vliegen, waardoor hij links in het water terecht kwam. Vervolgens kantelde de boot, waardoor ook Gerben en Judy de boot uit vlogen. Ergens op dat moment zij we ook de instructeur verloren, terwijl hij zich nog wel had vastgemaakt aan de boot. Zo bleef Eveline als enige in de boot over, terwijl zij niet wist wat te doen bij al deze hoge golven. De instructeur schreeuwde nog “jump right”, zodat de boot weer in balans zou komen. Echter, Eveline verstond “jump out” en sprong van de boot af… Het gezicht van de instructeur sprak boekdelen. Gerben klauterde op de hulpboot, terwijl Eveline ‘gered’ werd door één van de kanoërs.
Rapid 7 was wederom extreem. Desondanks lukte het ons allemaal in de boot te blijven. Toen volgde de achtste rapid. Van te voren gaf de instructeur nog aanwijzingen welke handelingen we moesten uitvoeren mocht de boot halverwege omslaan. Maar in het begin stuurde hij ons in zo’n enorme golf, dat we bij deze golf alweer iedereen kwijt waren. Behalve Eveline natuurlijk. De boot kwam bij de tweede golf, lag met de rechterkant omhoog en Eveline deed de “jump right”. Deze golf nam de boot met Eveline mee terug naar achter, waardoor ze deze golf nog een keer kon nemen. Deze keer hing de boot met de linkerkant omhoog en besloot Eveline de “jump left” uit te voeren. Bij de derde golf kon ook Eveline de boot niet meer in bedwang houden en vloog uit de boot. Gerben is wederom naar de hulpboot gezwommen en Eveline is wederom ‘gered’ door een kanoër. Al met al een fantastisch avontuur, waarbij in ieder geval genoeg is gedronken. We sloten af met een gezellige lunch en gingen weer terug naar de accommodatie, waar we nog even lekker in onze hangmat van het uitzicht hebben genoten.
Nu nog even wat lezen en dan weer op tijd naar bed, om morgen uitgerust aan onze volgende activiteit te beginnen!
Al vrij snel volgde de tweede rapid, die we wonderbaarlijk genoeg goed overleefden. Iedereen zat in de boot, ondanks dat de boot bijna verticaal ging. Daarna volgde een lang stuk van rustig water, waarin we af en toe een beetje moesten peddelen. Na de derde rapid, die we ook overleefd hadden kwamen we bij een “categorie 6”. Dit is ’s werelds grootste miniwaterval die met een boot genomen kan worden. Voor ons was deze iets te hoog gegrepen (lees: we hebben een paar meter over de kant afgelegd), maar voor de kanoërs was dit een leuke uitdaging. Erg leuk om te zien hoe kano’s meters hoge golven trotseerden!
Na de vierde rapid zijn we gaan “picknicken” op de boot. Voor iedereen een kwart ananas, een pakje koekjes en wat mineraalwater. Ondanks dat het water van de Nijl vrij zoet is, is dit toch niet heel lekker (vraag Gerben maar!). Ook de vijfde rapid hebben we overleefd, maar bij de zesde ging het wederom fout. Als eerste verloren we Olof; deze zat rechts voorin naast Gerben en wist over Gerben heen te vliegen, waardoor hij links in het water terecht kwam. Vervolgens kantelde de boot, waardoor ook Gerben en Judy de boot uit vlogen. Ergens op dat moment zij we ook de instructeur verloren, terwijl hij zich nog wel had vastgemaakt aan de boot. Zo bleef Eveline als enige in de boot over, terwijl zij niet wist wat te doen bij al deze hoge golven. De instructeur schreeuwde nog “jump right”, zodat de boot weer in balans zou komen. Echter, Eveline verstond “jump out” en sprong van de boot af… Het gezicht van de instructeur sprak boekdelen. Gerben klauterde op de hulpboot, terwijl Eveline ‘gered’ werd door één van de kanoërs.
Rapid 7 was wederom extreem. Desondanks lukte het ons allemaal in de boot te blijven. Toen volgde de achtste rapid. Van te voren gaf de instructeur nog aanwijzingen welke handelingen we moesten uitvoeren mocht de boot halverwege omslaan. Maar in het begin stuurde hij ons in zo’n enorme golf, dat we bij deze golf alweer iedereen kwijt waren. Behalve Eveline natuurlijk. De boot kwam bij de tweede golf, lag met de rechterkant omhoog en Eveline deed de “jump right”. Deze golf nam de boot met Eveline mee terug naar achter, waardoor ze deze golf nog een keer kon nemen. Deze keer hing de boot met de linkerkant omhoog en besloot Eveline de “jump left” uit te voeren. Bij de derde golf kon ook Eveline de boot niet meer in bedwang houden en vloog uit de boot. Gerben is wederom naar de hulpboot gezwommen en Eveline is wederom ‘gered’ door een kanoër. Al met al een fantastisch avontuur, waarbij in ieder geval genoeg is gedronken. We sloten af met een gezellige lunch en gingen weer terug naar de accommodatie, waar we nog even lekker in onze hangmat van het uitzicht hebben genoten.
Nu nog even wat lezen en dan weer op tijd naar bed, om morgen uitgerust aan onze volgende activiteit te beginnen!
-
14 Juni 2013 - 14:48
Anne-Louise:
Spannend ..zeer benieuwed naar het volgend avontuur liefs À-L
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
