Groningen: Winsum en Zeehondencentrum Pieterburen
Blijf op de hoogte en volg Eveline & Gerben
06 September 2020 | Nederland, Pieterburen
Toen we vanmorgen wakker werden, scheen het zonnetje. Terwijl Gerben en Kiki buiten speelden, heeft Eveline de koffers weer ingepakt. Dit was alweer ons laatste nachtje in de knusse blokhut. Na het uitchecken reden we verder naar het noorden. We maakten een stop in Winsum, het door de ANWB uitgeroepen tot mooiste dorp van Nederland. We parkeerden onze auto en zagen gelijk de karakteristieke beelden die we een tijdje geleden op het journaal zagen. Het ziet er zeker leuk uit! We wandelen een stukje door het dorpje en ploften neer op een terrasje langs aan het water. We trakteerden onszelf op een punt appelgebak; het is immers onze trouwdag. Even later reden we verder naar het noorden en stopten bij het Zeehondencentrum in Pieterburen.
In het zeehondencentrum worden zowel verweesde zeehonden als zieke en verzwakte van alle leeftijden opgevangen. De zeehonden worden vervolgens behandeld en vrijgelaten. Dit gaat in drie fases: quarantaine en intensieve zorg, herstellen en verzorging en bijna klaar om weer vrijgelaten te worden. Daarnaast wordt onderzoek gedaan en zet het centrum zich in voor het beheer en behoud van het leefgebied van de zeehond. We begonnen in het binnengedeelte. Hier kun je vanaf boven op het water kijken, maar ook door de glazen ramen onderin het bassin. Leuk gezicht, als ze zo vlak langs de ramen zwemmen. Vervolgens kwamen we bij de buitenbassins. Daar zaten de meeste zeehonden, allemaal in fase 2 of 3. Ze zwommen rond, deden kunstjes en klommen nieuwsgierig op de kant. We moesten wel overal op afstand blijven, maar konden ze alsnog goed zien. Na het zeehondengedeelte volgde een stuk natuur en een natuurspeelplaats. Eveline en Kiki zijn op hun blote voeten over de boomstammen en door het water gelopen, hoe leuk! Na een lekkere lunch en nog wat zeehondjes gespot te hebben, zijn we weer in de auto gestapt, terug naar het westen.
Kiki was vrij snel in slaap gevallen, dus we reden een flink stuk richting huis. Toen Kiki wakker werd, zijn we gestopt bij Blaricummer- en Tafelbergheide, een heide gebied bij Blaricum. Het gebied is onder beheer van het Goois Natuurreservaat. Het heidegebied kent verschillende hoogteverschillen, veroorzaakt door het landijs ten tijde van de rissijstijd. Met Kiki in de hike-rugtas liepen we een stukje heuvelopwaarts en toen we 'boven' waren, kwam de zon achter de wolken tevoorschijn. Wat een mooi gebied met die paarse stukken heide! Ook beklommen we de trappen van de Tafelberg, een opgeworpen heuvel. De heuvel heeft een hoogte van 39,2 meter boven NAP en is daarmee het hoogste punt van het Gooi. Kiki is helemaal zelf naar boven geklommen! Vanaf boven hadden we een mooi uitzicht over het gebied. Goede afsluiting van een super leuke vakantie!
-
07 September 2020 - 09:05
Ton:
Hoi Eveline en Gerben! Nogmaals van harte gefeliciteerd
met jullie 6e trouwdag
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley