Cap de Formentor
Blijf op de hoogte en volg Eveline & Gerben
26 September 2019 | Spanje, Formentor
Vandaag gingen we er op uit! We sprongen in de auto en reden naar het noorden. Onze eerste stop was Port de Pollença. Hoewel dit stadje vroeger een vissersdorp was, is het tegenwoordig een geliefde plaats voor zonaanbidders met een lang gerekt strand en een lange boulevard. Wij hebben onze auto aan het begin van het dorp geparkeerd en zijn een stuk over de boulevard gaan wandelen. Om ons heen een prachtig uitzicht op het blauwe water, rieten parasols en op de achtergrond meerdere bergen. Super mooi! Na een bakje koffie heeft Kiki even in het zand gespeeld en zijn we verder over het strand gaan lopen richting de enorme haven. Heerlijk, met de voetjes in de zee en een prachtig uitzicht. Alleen maar genieten!
We reden verder naar Cap de Formentor, het schiereiland in het noordoosten van het eiland. De natuur van dit schiereiland staat op de Wereld Erfgoedlijst en is dan ook indrukwekkend mooi. Alleen de weg zelf al: een slingerende route met de nodige steile haarspeldbochten, met afwisselend uitzicht op Port de Pollença en de turquoise baaitjes aan de andere kant. We wilden een stop maken bij Mirador Es Colomer, een uitkijkpunt, maar dat plan hadden meer mensen. Overal mensen, auto’s en fietsers en vooral te weinig parkeerplek. Eveline sprong de auto alvast uit, zodat Gerben op zoek kon naar een parkeerplek. Zonder succes. Na een tijdje hadden we elkaar weer gevonden – Gerben was gewoon blijven rijden – en zijn we maar door gereden naar Platja de Formentor. We ploften neer op een smal strandje aan prachtig turquoise water onder een dennenboom. Genieten dit! Na een tijdje zijn we naar het restaurant gelopen, hebben we wat gegeten en hebben we de auto weer opgezocht. Volgende stop: Cala Figuera. We konden parkeren op een groot, ruig terrein en vanaf daar was het zo’n 1400 meter lopen. Flink afdalen eigenlijk, over een smal pad, bestaand uit zand en rotsen, met uitzicht op een heel mooi klein baaitje. We vonden een mooi plekje, installeerden Kiki onder een paraplu voor wat schaduw en Eveline pakte haar snorkelspullen. Tijd voor een mooie duik! Na een tijdje besloten we weer terug te gaan. De klim omhoog was pittig, maar het was het waard geweest. We hadden geen tijd meer om naar de vuurtoren te rijden op het uiterste puntje van het schiereiland, dus reden we maar terug naar Alcúdia. Lekker eten, ijsje halen en naar huis. Kiki was een beetje moe. Ook niet zo gek, met al die nieuwe indrukken van vandaag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley