Naar Madinat Jumeirah & de Mall of the Emirates

Eveline was alweer vroeg wakker en daardoor waren we alweer vroeg op pad. We hadden nog geen concrete plannen voor vandaag, of eigenlijk, de plannen hingen af van ons visum. Krijgen we vandaag wel of niet ons visum voor Oman? In de aanvraag is van alles mis gegaan, waardoor gister pas een nieuwe aanvraag gedaan kon worden. We willen vanmiddag naar Oman, maar redden we dat of niet? Het was in ieder geval belangrijk om naar een plek te gaan waar we wifi hebben, zodat we onze mail kunnen blijven checken. We kozen ervoor om naar Madinat Jumeirah en Souk Madinat Jumeirah te gaan, aan de kust, vlakbij de Burj al Arab. Het Madinat Jumeirah is een soort resort met verschillende vijfsterren hotels, spa’s, restaurants en een souk en bestaat uit een combinatie van Arabische traditie, modern interieur en luxueus design. De souk, die in oud-Arabische stijl is gebouwd, bestaat uit 120 boetiekjes met minder opdringerige verkopers dan de souks van gister. Er hangt een heel relaxt sfeertje en alles ziet er prachtig uit. Heerlijk om zo door de smalle, overdekte steegjes te dwalen. Aangezien we nog niet ontbeten hadden, gingen we op zoek naar een leuk restaurantje. We volgden de bordjes naar ‘promenade restaurants’ en kwamen buiten in het mooie complex terecht, met hoge palmbomen, groenkleurige kanalen en vele terrassen. Helaas waren de meeste restaurants nog gesloten, dus bleven we een beetje dwalen door dit prachtige stukje Dubai. Het ene moment zagen we een amfitheater, het volgende moment weer prachtige bruggen. Wow!

Uiteindelijk hebben we een ontbijt gescoord bij de Starbucks, gevolgd door het checken van de mail. Nog niets. We besloten een rondvaart te maken met een traditionele abra, een houten bootje. Stiekem heeft het hier wel iets weg van Venetië, maar dan mooier, luxer en tropischer! Met de abra kwamen we langs de mooie hotels en villa’s. Als laatste gingen we naar een stukje, van waar we een mooi uitzicht hadden op het Burj al Arab. Madinat Jumeirah is echt een aanrader voor iedereen! Na nog even over de souk gewandeld te hebben, was het weer tijd voor een mail check. Niets. We besloten een taxi te nemen naar de Mall of the Emirates.

De Mall of the Emirates was tot 2008 het grootste winkelcentrum van het emiraat; alleen de in 2009 geopende Dubai Mall is groter. In deze mall zijn meer dan 500 winkels te vinden en meer dan 100 restaurants en cafés. Groot, groter, grootst, dat blijft toch het thema in Dubai… Ook hier hebben we eerst weer even wifi gepakt. Nog steeds geen mail. Nu wordt het toch wel een beetje spannend. Het is kwart over 12 en we moeten vóór 1 uur weten of het gelukt is, want dan moeten we terug naar het hotel… Het leukste van deze mall is – wat ons betreft – Ski Dubai. Ski Dubai bestaat uit een 400 meter lange piste en twee liften. Daarnaast is er een snowfun park en kun je knuffelen met de kolonie pinguïns die hier leeft. Blijft toch bizar, een skibaan in de woestijn! Na een drankje met uitzicht op de skihal weer mail checken. Het is kwart voor 1… Ja! We hebben een mail met de visums! Het is gelukt!

Opgelucht reden we terug naar ons hotel. We namen een taxi naar het busstation en kochten een ticket. Voor zes euro naar Oman, daar boek je geen vlucht voor! Samen met nog zo’n 20 anderen stapten we in een lekker koude bus. Als het buiten bijna 40 graden is, is alles onder de 35 graden sowieso lekker, dat scheelt! Onderweg zagen we een mix van woestijn, moskeeën en bergen. Na een krappe twee uur rijden kwamen we aan bij de grens. Onze chauffeur, compleet met witte jurk en tulband, moest zich eerst melden bij de grens. Even later moesten wij de bus ook uit, voor het Dubai-exit-stempeltje. We gingen de bus weer in en reden een kilometer verder. Daar moesten we de bus weer uit, deze keer voor de bagagecheck. Het checken van de bagage ging met de Franse slag; koffer openen, een paar spulletje werden opgetild, koffer mocht weer gesloten worden en moest vervolgens in de rij worden gezet. Nadat alle koffers en tassen op een rij stonden, werd de snuffelhond los gelaten. Daarna mochten de koffers de bus weer in en wij ook. Weer een paar kilometer verder moesten we wéér de bus uit. Deze keer voor het welkom-in-Oman-stempeltje. Tot onze grote verbazing kon je hier ook een “visa on arrival” kopen… De regels waren toch veranderd per maart 2018? Vreemd. Maar goed, wij mochten Oman in! Ondertussen was het donker geworden, dus hoe Oman eruit ziet… geen idee eigenlijk. Dat zien we morgen wel! Ons beach resort ziet er – zelfs in het donker – in ieder geval fantastisch uit! We zijn erg benieuwd wat we morgen zien als we wakker worden…