Skiën in heel veel sneeuw
Door: Gerben en Eveline
Blijf op de hoogte en volg Eveline & Gerben
15 Januari 2015 | Oostenrijk, Ischgl
Ischgl, 15 januari 2015
Vandaag stonden we om kwart over acht bij de lift. Helaas, we mochten er nog niet in. Na tien minuten wachten konden we dan toch omhoog. We kunnen met recht zeggen dat we als eerste boven waren! We hadden verwacht weer lekker over ribbeltjes te skiën, maar dat viel een beetje tegen... Het had gisteravond en -nacht blijkbaar zó hard gesneeuwd, dat de ribbeltjes verdwenen waren onder een flinke laag poedersneeuw. We waren dan ook regelmatig ons snowboard/ski's kwijt. De pistes zagen er hetzelfde uit als de off piste gedeelten, dus het was aardig zoeken waar we naar beneden konden.
Een aantal pistes hadden we nog niet gedaan, dus besloten we dat we die vandaag maar eens moesten nemen. Zo hebben we al vroeg in de ochtend de 14a en 14b gedaan. Allebei zwart en allebei erg stijl. De 14a heeft zelfs een helling (daling eigenlijk) van 70%. Dat is best stijl! Zeker als de wind de sneeuw heeft meegenomen en je alleen nog over ijsplaten heen gaat. Via de Greitspitze (2872 meter) - het hoogste punt van het gebied - zijn we naar het Samnaun gedeelte gegaan. Daar hebben we diverse rode pistes gedaan. Vandaag had Eveline haar stokken meegenomen en de GoPro aan de stok gevestigd. Een selfie-stok, maar dan wat langer. Hoewel de pistes niet bijzonder goed waren (teveel sneeuw of ijsplaten), hebben we toch aardig wat leuke filmpjes kunnen maken.
Om 12 uur was het tijd voor de lunch. Bij restaurant Salaas (waar we nog niet eerder gezeten hadden) hadden we een lekker plekje in de zon bemachtigd. Tot nu toe had de zon zich maar weinig laten zien, maar nu was hij volop aan het schijnen. Heerlijk! Terwijl Gerben zijn kaiserschmarrn weg werkte en Eveline smulde van haar Berner rösti, maakten we een nieuw plan. Via de 11 en de 37 weer helemaal naar de andere kant van het gebied en via de dalafdaling 1 naar beneden (Silvrettabahn). Gerben vond het wel mooi geweest; hij had zo'n 75 geboard en voelde zijn benen wel een beetje. Eveline is nog terug naar boven gegaan om nog wat kilometers af te leggen. Terwijl Gerben een drankje had gedronken in een gezellig après ski tentje en lekker is gaan relaxen op de hotelkamer, heeft Eveline nog wat pistes genomen. Het resultaat: 159,10 kilometer afgelegd, waarvan 104,61 kilometer op de ski's. Maximum snelheid was vandaag maar 57 km/u. Maar ja, dat kan haast niet anders met zulke slechte pistes... De dalafdaling (1a naar Pardatschgratbahn) was zó slecht, dat er meters lang alleen maar grijs/bruine ijsplaten lagen en schansjes werden gevormd door de grote hoeveelheid poedersneeuw.
Na een paar uurtjes relaxen in het hotel, gingen we op pad naar de dorpsstraat voor een restaurant. We kwamen uit bij de Tiroler Stubbe. Een gezellig, klein, houten en typisch Oostenrijks restaurant, waar we heerlijk hebben gegeten. En nu weer tijd om te slapen...
Vandaag stonden we om kwart over acht bij de lift. Helaas, we mochten er nog niet in. Na tien minuten wachten konden we dan toch omhoog. We kunnen met recht zeggen dat we als eerste boven waren! We hadden verwacht weer lekker over ribbeltjes te skiën, maar dat viel een beetje tegen... Het had gisteravond en -nacht blijkbaar zó hard gesneeuwd, dat de ribbeltjes verdwenen waren onder een flinke laag poedersneeuw. We waren dan ook regelmatig ons snowboard/ski's kwijt. De pistes zagen er hetzelfde uit als de off piste gedeelten, dus het was aardig zoeken waar we naar beneden konden.
Een aantal pistes hadden we nog niet gedaan, dus besloten we dat we die vandaag maar eens moesten nemen. Zo hebben we al vroeg in de ochtend de 14a en 14b gedaan. Allebei zwart en allebei erg stijl. De 14a heeft zelfs een helling (daling eigenlijk) van 70%. Dat is best stijl! Zeker als de wind de sneeuw heeft meegenomen en je alleen nog over ijsplaten heen gaat. Via de Greitspitze (2872 meter) - het hoogste punt van het gebied - zijn we naar het Samnaun gedeelte gegaan. Daar hebben we diverse rode pistes gedaan. Vandaag had Eveline haar stokken meegenomen en de GoPro aan de stok gevestigd. Een selfie-stok, maar dan wat langer. Hoewel de pistes niet bijzonder goed waren (teveel sneeuw of ijsplaten), hebben we toch aardig wat leuke filmpjes kunnen maken.
Om 12 uur was het tijd voor de lunch. Bij restaurant Salaas (waar we nog niet eerder gezeten hadden) hadden we een lekker plekje in de zon bemachtigd. Tot nu toe had de zon zich maar weinig laten zien, maar nu was hij volop aan het schijnen. Heerlijk! Terwijl Gerben zijn kaiserschmarrn weg werkte en Eveline smulde van haar Berner rösti, maakten we een nieuw plan. Via de 11 en de 37 weer helemaal naar de andere kant van het gebied en via de dalafdaling 1 naar beneden (Silvrettabahn). Gerben vond het wel mooi geweest; hij had zo'n 75 geboard en voelde zijn benen wel een beetje. Eveline is nog terug naar boven gegaan om nog wat kilometers af te leggen. Terwijl Gerben een drankje had gedronken in een gezellig après ski tentje en lekker is gaan relaxen op de hotelkamer, heeft Eveline nog wat pistes genomen. Het resultaat: 159,10 kilometer afgelegd, waarvan 104,61 kilometer op de ski's. Maximum snelheid was vandaag maar 57 km/u. Maar ja, dat kan haast niet anders met zulke slechte pistes... De dalafdaling (1a naar Pardatschgratbahn) was zó slecht, dat er meters lang alleen maar grijs/bruine ijsplaten lagen en schansjes werden gevormd door de grote hoeveelheid poedersneeuw.
Na een paar uurtjes relaxen in het hotel, gingen we op pad naar de dorpsstraat voor een restaurant. We kwamen uit bij de Tiroler Stubbe. Een gezellig, klein, houten en typisch Oostenrijks restaurant, waar we heerlijk hebben gegeten. En nu weer tijd om te slapen...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
