Sneeuw, sneeuw, sneeuw!
Door: Gerben en Eveline
Blijf op de hoogte en volg Eveline & Gerben
11 Januari 2015 | Oostenrijk, Ischgl
Ischgl, 11 januari 2015
Na een prima nacht eerst maar eens naar buiten kijken. Niets, alles nog groen. Dat is vreemd, er was voorspeld dat het vanaf gisteravond zou gaan sneeuwen... Na het douchen eerst maar eens lekker ontbijten in het hotel. Voldoende keuze! Verschillende broodjes, allerlei soorten beleg, gekookte en gebakken eieren, fruit, yoghurt, cake... Heerlijk! Na het ontbijt zagen we dat het toch was gaan sneeuwen/regenen. We proberen gewoon te skiën en als het niet lukt gaan we weer terug. En zo stonden we om tien over half negen bij de Pardatschgratbahn. Binnen no time waren we boven en daar zagen we... helemaal niets! Veel sneeuw, wind, opwaaiende sneeuw en wervelwinden... Hmm... dat wordt nog wat. Maar dat was niet het grootste probleem; Gerben kwam er in de lift achter dat hij zijn handschoenen was vergeten. Niet heel handig... Met beide één handschoen hebben we gelijk maar de dalafdaling genomen. Bij een essentiële splitsing nam Gerben de verkeerde kant en zo kwamen we uit bij de Silvrettabahn, midden in het centrum. Lopend en via de ondergrondse roltrappen hebben we de stokken van Eveline verruild voor de handschoenen van Gerben en vertrokken we weer naar boven.
Nog steeds was het erg sneeuwerig en winderig boven op de berg. En om die reden waren dan ook de meeste pistes afgesloten. Van de 44 liften waren er slechts 18 geopend en van de 76 pistes waren er maar 18 toegankelijk... Aangezien we niet de enige waren die omhoog gingen, was het behoorlijk druk op de paar stukjes piste. De pistes zijn hier wel mooi, hoewel er door de actuele weersomstandigheden teveel sneeuw lag of door de wind juist te weinig sneeuw. We hebben nagenoeg alle pistes gedaan die mogelijk waren en besloten toen even wat te drinken bij restaurant Idalp. Terwijl Eveline haar handen op aan het warmen was aan een kopje warme choco, werd zij zo ongeveer weggekeken door de 64 Duitsers die 12 uur een mooie voedertijd vinden... Uiteindelijk zijn we wervelwinden trotserend via de dalafdaling 1a weer naar beneden gegaan. Daar hebben we onze skispullen verruild voor onze snowboots en hebben we weer de lift omhoog gepakt. Vandaag toch nog 33,16 kilometer op de ski's/snowboard afgelegd, waarvan 18,11 kilometer naar beneden.
Bij restaurant Pardatschgrat hebben we genoten van onze lunch. Terwijl het buiten alsmaar harder begon te waaien, besloten we vanaf daar (2624 meter hoogte) naar het dorp (1400 meter hoogte) te wandelen. Aangezien er geen wandelroute is naar het dorp, besloten we afdaling 5 te volgen tot aan de kruizing met het rodelpad en vanaf daar het rodelpad naar beneden. Zo gezegd, zo gedaan. Dachten we. De 5 is een rode piste en rode pistes kunnen behoorlijk stijl zijn! Lopend, rennend, wegzakkend, glijdend en bilschuivend gingen we naar beneden! We misten onze sneeuwbril ontzettend, want de sneeuworkanen waren er niet minder op geworden en met bilschuiven vang je ook ongewenst veel sneeuw! Na een paar kilometer kwamen we op het rodelpad en deze was aanzienlijk minder stijl. Na ruim 2 uur lopen hadden we een afstand van 8,82 kilometer afgelegd en waren we weer in het dorp. Tijd om te relaxen!
Na het douchen, lezen en een spelletje zijn we naar het dorp gewandeld. Gerben had zin in een pizza, dus gingen we op zoek naar een Italiaan. We kwamen uit bij Testa Rossa. Heerlijke pizza's hadden ze daar! Mmm! Toen we om 10 uur weer bij het hotel waren, duurde het niet heel lang voordat we in slaap vielen. Wel weer een fantastische dag beleefd!
Na een prima nacht eerst maar eens naar buiten kijken. Niets, alles nog groen. Dat is vreemd, er was voorspeld dat het vanaf gisteravond zou gaan sneeuwen... Na het douchen eerst maar eens lekker ontbijten in het hotel. Voldoende keuze! Verschillende broodjes, allerlei soorten beleg, gekookte en gebakken eieren, fruit, yoghurt, cake... Heerlijk! Na het ontbijt zagen we dat het toch was gaan sneeuwen/regenen. We proberen gewoon te skiën en als het niet lukt gaan we weer terug. En zo stonden we om tien over half negen bij de Pardatschgratbahn. Binnen no time waren we boven en daar zagen we... helemaal niets! Veel sneeuw, wind, opwaaiende sneeuw en wervelwinden... Hmm... dat wordt nog wat. Maar dat was niet het grootste probleem; Gerben kwam er in de lift achter dat hij zijn handschoenen was vergeten. Niet heel handig... Met beide één handschoen hebben we gelijk maar de dalafdaling genomen. Bij een essentiële splitsing nam Gerben de verkeerde kant en zo kwamen we uit bij de Silvrettabahn, midden in het centrum. Lopend en via de ondergrondse roltrappen hebben we de stokken van Eveline verruild voor de handschoenen van Gerben en vertrokken we weer naar boven.
Nog steeds was het erg sneeuwerig en winderig boven op de berg. En om die reden waren dan ook de meeste pistes afgesloten. Van de 44 liften waren er slechts 18 geopend en van de 76 pistes waren er maar 18 toegankelijk... Aangezien we niet de enige waren die omhoog gingen, was het behoorlijk druk op de paar stukjes piste. De pistes zijn hier wel mooi, hoewel er door de actuele weersomstandigheden teveel sneeuw lag of door de wind juist te weinig sneeuw. We hebben nagenoeg alle pistes gedaan die mogelijk waren en besloten toen even wat te drinken bij restaurant Idalp. Terwijl Eveline haar handen op aan het warmen was aan een kopje warme choco, werd zij zo ongeveer weggekeken door de 64 Duitsers die 12 uur een mooie voedertijd vinden... Uiteindelijk zijn we wervelwinden trotserend via de dalafdaling 1a weer naar beneden gegaan. Daar hebben we onze skispullen verruild voor onze snowboots en hebben we weer de lift omhoog gepakt. Vandaag toch nog 33,16 kilometer op de ski's/snowboard afgelegd, waarvan 18,11 kilometer naar beneden.
Bij restaurant Pardatschgrat hebben we genoten van onze lunch. Terwijl het buiten alsmaar harder begon te waaien, besloten we vanaf daar (2624 meter hoogte) naar het dorp (1400 meter hoogte) te wandelen. Aangezien er geen wandelroute is naar het dorp, besloten we afdaling 5 te volgen tot aan de kruizing met het rodelpad en vanaf daar het rodelpad naar beneden. Zo gezegd, zo gedaan. Dachten we. De 5 is een rode piste en rode pistes kunnen behoorlijk stijl zijn! Lopend, rennend, wegzakkend, glijdend en bilschuivend gingen we naar beneden! We misten onze sneeuwbril ontzettend, want de sneeuworkanen waren er niet minder op geworden en met bilschuiven vang je ook ongewenst veel sneeuw! Na een paar kilometer kwamen we op het rodelpad en deze was aanzienlijk minder stijl. Na ruim 2 uur lopen hadden we een afstand van 8,82 kilometer afgelegd en waren we weer in het dorp. Tijd om te relaxen!
Na het douchen, lezen en een spelletje zijn we naar het dorp gewandeld. Gerben had zin in een pizza, dus gingen we op zoek naar een Italiaan. We kwamen uit bij Testa Rossa. Heerlijke pizza's hadden ze daar! Mmm! Toen we om 10 uur weer bij het hotel waren, duurde het niet heel lang voordat we in slaap vielen. Wel weer een fantastische dag beleefd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
