Van Cambodja naar China

Guangzhou, 5 december 2014
Voor ons geen Sinterklaasavond, maar een transfer van Cambodja naar China. Na het ontbijt zijn we uitgecheckt. We namen afscheid van ons in kerstsfeer gehulde resort, compleet met kerstversiering, "merry christmas"-borden en mega grote kerstboom. Na een half uur wachten vonden we onze taxichauffeur. Op weg naar het vliegveld van Phnom Penh, een rit van zo'n 3,5uur, hebben we de moeite genomen om wat Cambodjaanse verkeersregels op papier te zetten. Altijd handig voor degene die van plan is naar Cambodja te gaan.
Een doorgetrokken streep betekent dat je moet proberen hier zo vaak mogelijk overheen te gaan.
Haal zo veel mogelijk auto's tegelijk in.
Stop nooit, neem de kortste weg en probeer medeweggebruikers te vermijden.
Je hebt voorrang als je voorrang neemt.
Toeteren betekent "pas op, ik kom eraan en ga je inhalen".
Toeter nooit één keer, maar minstens vijf keer. Vijf seconden lang mag ook.
Lichtsignalen geven betekent "zie je niet dat ik aan het inhalen ben?".
Een rotonde neem je rechtsom als je naar rechts of rechtdoor wilt, je neemt hem linksom als je naar links wilt.
Richtingaanwijzers hebben geen specifiek doel.
Borden met 'keep right' betekent dat je links mag rijden in de bocht.
Borden met 'slow down' betekent "hou je goed vast en bescherm je hoofd".
Borden met 'helling' vind je voornamelijk op plaatsen zonder helling.
Borden bij viaduct 'max 4 meter hoog' betekent doorrijden op eigen risico.
Probeer je telefoon zo vaak mogelijk te gebruiken tijdens het rijden.
Als je linksaf moet, mag je best een stukje tegen het verkeer in rijden.
Als je een afslag gemist hebt, mag je achteruit óf tegen het verkeer in rijden.
Je kunt je rijbewijs vanaf 18 jaar halen, maar op je 12de mag je wel een motorbike besturen.
Maximaal vijf personen op een motorbike.
Achterklep mag gesloten worden, maar hoeft niet.
Een kentekenplaat op je auto is optioneel.
Vrachtwagens mogen tot onbeperkte hoogte volgeladen worden.
Motorbikes mogen tot onbeperkte breedte volgebouwd of volgehangen worden.
Helmen zijn alleen voor toerisen.
Maximumsnelheid wordt aangegeven door de kwaliteit van de weg.
Efficiënt volladen betekent bagage op de stoelen en mensen op het dak.
Parkeren mag op de daarvoor aangegeven plekken en op alle andere plekken.
Dubbel- of driedubbel parkeren is toegestaan.

Op het vliegveld aangekomen, konden we nog niet inchecken. We besloten om eerst maar te lunchen. Na de lunch ingecheckt, nog even langs de winkeltjes gelopen en toen mochten we al boarden. We zaten helemaal achterin en hadden dus een mooi uitzicht. Na twee en een half uur vliegen zette we voet op Chinese bodem. Voordat we in ons hotel kwamen, hadden we nog wel wat Chinese hindernissen te doen.

Eerst stonden we in de verkeerde rij bij de paspoortcontrole. Toen kwamen we erachter dat we geen arrival card hadden. Nadat we deze gehaald en ingevuld hadden, zijn we weer in een andere rij gaan staan (de Speciality Lane). Toen we bijna alles geregeld hadden bij deze meneer, begon hij ineens te twijfelen of Eveline's paspoort wel echt was. Of zoiets. Hij keek in ieder geval erg moeilijk. Uiteindelijk was alles geregeld; we mogen 72 uur lang door Guangzhou zwerven. Nadat we onze koffers hadden gepakt, stonden we in de rij voor "Nothing Declare" en aansluitend "Inspection of Ebola". Check, ook weer doorstaan. Toen volgde een lange wandeling naar de metro. Toen we kaartjes wilden kopen, bleek dat je contant geld moest hebben. Geen probleem. Op zoek naar en bank. We hadden geld gepind, gingen terug naar de automaat en... die accepteerde geen briefjes van 100 yen... Dus naar een vrouwtje om te wisselen en bij de derde poging hadden we dan toch metrokaartjes. Muntjes eigenlijk.

In no time waren we bij het hotel (en speciaal voor Gerben: boven de McDonalds), waar we snel ingechekt hadden. Toen we naar boven werden gestuurd, vroegen we ons af welk kamernummer we eigenlijk hadden. Het begon met 254, maar wat stond daarna? Nadat we alle deuren van 2540 t/m 2549 hadden geprobeerd, waren we nog niet binnen. Gerben liep terug om toch maar te vragen welk getal daar nou stond. Na een bulderende lach volgde een 9. Aha, kamer 2549 dus. En na even sjorren, ging hij dan toch open.

We zijn snel nog even de stad in gegaan, maar hadden geen idee waar we waren. Het enige dat we zagen was een groot station, met veel mensen en zwervers. Ook reden er volop politie auto's rond en hebben we zeker 3 KFC's gezien. We besloten terug te gaan naar het hotel en vroeg te gaan slapen. Morgen maar op pad met een plattegrond. Dat werkt waarschijnlijk beter!

Trouwens, nog even de dingen die ons hier zoal opvallen. Alles om ons heen is Chinees. We snappen er dus niets van. Ook zien we heel veel Chinezen. En die Chinezen spreken niet eens Engels. Ook kijkt de doorsnee Chinees erg boos. We zijn erg benieuwd hoe deze stad ons morgen zal bevallen!